เจ้าข้าเอ้ย!!!!!!!...กระบวนการหลงตัวเองน่ะ...คงจะไม่มีใครเกิน....

         พ่อหนุ่มน้อยหน้ามนราชาที่รักของอิชั้นเป็นแน่แท้

          ส่วนกระบวนการขี้น้อยใจในโชคชะตาและวาสนาของตัวเองก็คงไม่มีใครเกิน

       พ่อหนุ่มใหญ่ใจดี คุณพี่อาเฮียตี๋บังของอิชั้นอีกนั่นแหละ

           คิดถึงทั้ง 2 คนนะจ๊ะ....แต่รักราชามากที่สุด...และราชามาถึงก็ป่วนเราเลยนะเฟ้ย!!!!...มาถามว่าเราอยู่คณะไหน...เชอะ!!!!....อยู่คณะเกตทิพย์แล้วมันผิดตรงไหน....ตอนเด็กๆ  ก็เห็นว่าราชาเปิดฟังทุกวันไม่ไช่เหรอตัวเอง