สวัสดีครับเพื่อนสมาชิก เว็ปไซต์ (ไทย)"โมฮับบะเทน"
และเพื่อนๆ ผู้ผ่านมาเยี่ยมเยียนทุกท่าน
วันนี้นำเอาบทความจากมุม ว่าด้วยเรื่องหนังอินเดีย ตอนที่ 8 มาให้อ่านกันครับ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ว่าด้วยเรื่อง หนังอินเดีย โดย คุณ "โมฮับบะเทน" (ตอนที่ 8.)
ตอนที่ 8 : บรรยากาศในโรงภาพยนตร์ที่ฉายหนังอินเดียในประเทศไทย
29 มิถุนายน พ.ศ. 2548
โดย คุณ โมฮับบะเทน

นานมาแล้ว ผมว่าน่าจะประมาณ 2 ปีได้ครับ มีรุ่นน้องลูกครึ่ง ไทย- อินเดีย บอกผมว่า “ถ้าพี่ไปดูหนังอินเดียนะ พี่ต้องทำความเข้าใจเรื่องบางอย่างนะครับ” “อะไรหรือ” ผมสงสัย

และทั้งหมดก็คือ ที่มาของเรื่องที่เราจะกล่าวถึงในวันนี้ครับ เรื่องที่ต้องทำความเข้าใจก็คือ ในโรงหนังที่ฉายหนังอินเดียแน่นอน คนที่มาดู ร้อยละ 95 % หรือกว่านั้นเป็นคน อินเดียในประเทศไทยครับ นอกนั้นก็เป็นคนไทยที่รู้จักหนังอินเดีย หรือไม่ก็พวกที่เป็นแขกมาจากชาติใกล้เคียงกับอินเดีย หรือไม่ก็คนจากอาหรับ และที่หลายคนยังไม่ทราบ คน มาเลเซีย, อินโดนีเซีย และสิงคโปร์ ก็ชอบดูหนังอินเดียกันเป็นอย่างมากครับ แต่ทุกคนจะต้องเข้าใจร่วมกันในเรื่องหนึ่งก็คือ ในโรงหนังที่ฉายหนังอินเดียนั้น ให้ลืมเรื่องกฎระเบียบต่างๆ ในการดูหนังไปได้เลย คุณจะพบว่าเป็นเรื่องธรรมดา ที่จะได้ยินเสียงเด็กร้องงอแง ดังลั่นในขณะที่หนังกำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม คุณจะพบว่า บางทีจะมีเด็กที่เริ่มเดินและวิ่งได้แล้ว ออกวิ่งไปมาจากเก้าอี้ฝั่งนี้ไปยังเก้าอี้ฝั่งโน้น คุณจะพบว่า มีเสียงโทรศัพท์ดัง แต่ก็ไม่มีใครว่าอะไร ซึ่งสิ่งเหล่านี้ จะไม่ค่อยมีให้เห็น ในโรงหนังที่ฉายหนังทั่วๆ ไป

จึงเป็นเรื่องแปลกครับ ที่ทำไมผมก็ยังดูหนังสนุกเหมือนเดิม ทั้งๆ ที่ มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นมากมายอย่างที่อธิบายไว้ข้างต้น แต่เมื่อลองนึกดูดีๆ แล้ว พบว่า การดูหนังของคนอินเดียนั้น เป็นเรื่องของส่วนหนึ่งของวิถีชีวิตของคนอินเดียครับ ไม่ทราบว่าท่านเคยดูหนังกลางแปลงไหม แปลกใจไหมครับทำไมหนังกางแปลง ที่ไปนั่งดูกันทั้งบ้าน มีเสียงคุยกัน แหย่กัน ถึงได้ดูแล้วมีความสุขกว่าดูหนังโรง นั่นก็เพราะมันเป็นวิถีชีวิตครับ ไม่ใช่การไปตั้งมารยาท เพื่อคนเห็นแก่การเสพสุขส่วนตัว เพียงไม่กี่คน แบบที่เราถูกสร้างแนวทาง ให้เป็นกันในปัจจุบัน คนอินเดียที่มาดูหนัง ไม่ใช่ คนไม่มีการศึกษา หรือ ไม่มีฐานะนะครับ ค่าตั๋ว ตั้ง แต่ 350 – 500 บาท ที่ต้องจ่ายเพื่อดูหนัง 1 เรื่อง ไม่ใช่ใครก็จ่ายได้ แต่เขาดูหนังกันเป็นการดูหนังจริงๆ ไม่ใช่ ดูแบบกะว่าตัวข้าจะเสพหนังแบบสุดๆ อย่ามายุ่ง ห้ามไอ ห้ามคุย ให้ข้ามีความสุขก่อน ผมว่า ดูหนังแบบนี้ ไปดูหนังในคุก หรือ ในป่า น่าจะดีกว่า …

ผมจึงอยู่คิดว่า ดูหนังไป เห็น เด็กๆ วิ่งไปมา จะร้องบ้างมันจะอะไรนัก มันเหมือนเรามาดูกับเพื่อน ง่ายๆ สบาย ใจกว้างให้กัน หนังอินเดียยาวนะครับ ขืนมานั่งไม่ยอมลุก กลัวคนว่า ผมว่า พอดี กางเกงเปียกกันหมด ดูแบบสบายๆ สไตล์โรงหนังที่ฉายหนังอินเดียนี่ละ ที่ผมชอบ ดูหนังแล้วไม่อึดอัด ดูหนังจบกลับบ้านนอนสบายครับพลาง คิดว่า ไอ้ที่เขา ว่า “อยากจะดูแบบเงียบๆ โน่น ไปดูที่บ้าน”

มันก็มีส่วนถูก ถึง 50 % เชียวครับ แต่ก็ไม่ใข่ว่าจะบอกว่าพวกที่ดูหนังแบบไม่มีมารยาท ในแบบที่ส่งเสียงดังไม่รู้จบ รบกวนคนอื่น ทั้งๆ ที่โตแล้ว จะดีไปด้วย อันนี้ ไม่ดีครับ ไม่สนับสนุน เอาเป็นว่า อะไรที่เกินเหตุก็ไม่ชมล่ะครับ จะไทย จะอินเดีย จะชาติไหนๆ ก็ไม่ชม เอาเป็นว่า แนวใครก็แนวคนนั้นครับ

ถ้าท่านอยากชมบรรยากาศแบบที่ผมว่า ในโรงหนังที่ฉายหนังอินเดีย ก็email กันเข้ามาได้ ที่ psirball@hotmail.com หรือ ผ่านทางกระดานกระทู้ของเราก็ได้ครับ เผื่อเราจะนัดกันไปดูหนังอินเดียด้วยกันครับ พบกันใหม่ในบทความฉบับต่อไป สวัสดีครับ ………นำเสนอโดยคุณ “โมฮับบะเทน”
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
รักทุกท่าน
คุณ"โมฮับบะเทน"