ตอนข้าวไปกรุงเทพฯ เข้าไปในเจบิ๊คคลองถมค่ะพี่แดง แต่จะมีแต่หนังนำเข้าแปลไทยนะคะ

หนังเยอะละลานตามากๆ แต่ที่เห็นเยอะกว่าใครเพื่อนดูจะเป็นหนังกล่อง 3 แผ่นของ อีวีเอสนะค

ราคาถูกกว่าที่พิษณุโลกด้วย  ของเยอะด้วย หมดไปหลายเลยอ่า ฮิฮิ

ส่วนเรื่องรถเมล์คงต้องถามเจ้าถิ่นน่ะ เพราะตอนข้าวไปก็อาศัยเพื่อนบ้าง ถามคนโน้นคนนี้บ้าง

ขอให้ซื้อหนังให้สนุกนะคะพี่แดง  เฮ้อ  ข้าวอยากไปอีกมั่งจัง แล้วซื้อหนังเผื่อด้วยนะคะ

ขวัญข้าว ข่าน

ดีใจจัง  พี่แดงมีคนพาเที่ยวแล้ว  ตอนเดือนมีนา (รึเมษาหว่า?) ข้าวก็เข้าไปเที่ยวในกรุงเทพค่ะ สาวบ้านนอกมะงุมมะงาหรากันอยู่ 2 คนในเมืองบางกอก พิดโลกคนนึง กำแพงเพชรคนนึง  โชคดีที่เพื่อนข้าวที่ไปด้วยกันมีเพื่อนอยู่ในกรุงเทพ เลยหาที่พักได้กับคนนึง ส่วนอีกคนนึงพาเที่ยว เจ๋งมั้ยอ่ะ แต่ก็นะ ทั้งเหนื่อยทั้งเพลียสุดยอด นอนบนรถก็นอนไม่หลับ แถมถึงกรุงเทพก็ดึก ต้องนั่งรอเพื่อนอยู่หมอชิตคนเดียวตั้งนาน  แบบว่าเพื่อนมาจากกำแพงเพชรน่ะค่ะ นัดเจอกันหมอชิต  แล้วก้อโปรเรื่องกรุงเทพดีทั้งคู่  ความรู้เรื่องเมืองหลวงมีค่าเข้าใกล้หรือย่างเข้าสู่ 0 (ไม่ได้สอนลิมิตนะเนี่ย) เที่ยวกันตะล้อนตะลอน  ฝากวีรกรรมความโก๊ะไว้มากมายค่ะ  คืนแรกก็นั่งรถเมล์จากอนุสาวรีย์ชัยฯกลับไปหอเพื่อนแถวเดอะมอลล์งามวงศ์วา น แบบว่าอยากจะประหยัด ไม่ยอมนั่งแท็กซี่  แต่ด้วยความอ่อนเพลียค่ะ ดึกแล้วด้วย นั่งกันละเบาะ ข้าวอยู่เบาะหน้าหันไปมองเพื่อน เห็นมันนั่งตาใสๆก็เออนึกในใจว่าไม่เป็นไรเพื่อนตื่นอยู่ เราหลับสักงีบเหอะ ไม่ไหวจริงๆ  แล้วข้าวก็หลับหัวพิงไป ตื่นขึ้นมาก็เห็นมันนั่งหน้านิ่ง เราก็เบาใจว่ามันก็เคยมาแถวบางเขน เด็กถิ่นหน่อย คงยังไม่ถึงแหละแต่ก็แปลกใจว่าทำไมไม่ถึงซะที  นั่งไปนั่งมาเอ๊ะยังไงเป็นชั่วโมงแล้วยังไม่ถึงอีก ข้างทางก็มีแต่ป่าแต่หญ้า ดูมันออกจะนอกเมือง รถก็ว่างคนแล้ว เลยหันไปถามปรากฏว่า ตาเถร มันก็หลับค่ะ  คือเพื่อนอยู่ข้างหลัง เห็นข้าวนั่งนิ่งหัวตรงแหน่ว(พิงอยู่) มันก้อเลยหลับอ่ะ สรุปว่าหลับทั้งคู่ เตลิดเลยออกนอกเมืองไปไกลแล้ว  อ่านป้ายเห็นว่าอีกสิบกว่ากิโลจะถึงปากเกร็ดแล้วอ่ะ  รถเที่ยวสุดท้ายแล้วด้วย หมดรถแล้วกำลังจะไปเข้าอู่  สุดท้ายสองสาวบ้านนอกต้องโบกแท็กซี่กลับหอจากรังสิต(อ่านป้ายเอา) ไปเดอะมอลล์งามวงศ์วาน หมดไปตั้งเกือบร้อยหกสิบบาท  นี่ถ้ายอมเสียค่าแท็กซี่มาจากอนุสาวรีย์ก็คงไม่เสียตังค์เยอะ แถมเสียเวลาบวกขายหน้าแบบนี้หรอก ฮือ ฮือ

daeng wrote:

---

     สวัสดีค่ะน้องข้าว  น้องมยุรี  ....           พี่แดงได้ไปอบรมวันที่พุธ 5 กค.2549เป็นวันเดินทางค่ะ....แต่คงไปคืนวันที่อังคารที่ 4   วันที่ 6 - 7 เป็นวันเข้าอบรม.....คิดดูก่อนว่าจะเดินทางกลับวันที่ 7 หรือวันที่ 8 นี่แหละ...ขอบคุณน้องมยุรีมากค่ะพี่แดงจะจดเมล์ไว้เผื่อต้องการความช่วยเหลือ...พี่แดงเข้ากทม.ครั้งหลังสุดก็ปี 2543...นานนมกาเลเลย...

---

สวัสดีครับพี่แดง

..พี่แดงไปกับผมก็ได้หากจะไปคลองถม   วันที่6หรือ7ก็น่าจะโอเคผมแวะโต๋เต๋ไม่ทำงานซักวันสองวันก็น่าจะได้ครับ

หากมีอะไรแจ้งที่ prayote@ego.co.th

ปล.อาบังไม่ใช่ผู้กว้างขวางในสถานที่เท่าไหร่..หากพาหลงก็ขออภัยด้วยครับพี่แดง

อาบัง

จะเก็บเบอร์ โทรพี่แดงไว้ 7 วันจากนี้นะครับ ผมจะจดไว้ ใคร ต้องการทราบภายหลังถามไปที่ คุณ "โมฮับบะเทน" ได้ จากนั้น ผมจะลบเบอร์ในกระดานออกเพื่อป้องกันความเป็นส่วนตัว จากบุคคลภายนอกครับ ตามกฎครับ

สวัสดีครับ
ราชา ไรชาน

      ถ้าอาบังไม่ใช่หนุ่มหล่อ???...ก็ต้องเป็นสาวสวย???(พี่แดงเนี่ยคิดออกได้งัยนะ..)

         ถ้าเป็นว่าน้องมยุรีหรืออาบังเห็นตัวจริงพี่แดงก็ห้ามเล่าให้ใครๆๆเขารู้นะว่าพี่แดงตีนกาเพียบ..อายเขาแย่เลยหละ.อุตส่าห์โม้ว่าเคยโดนผลักไสให้เป็นนางในกระทงไปแล้ว(แต่ก็รอดตัว...หรือจะแอบเสียดายดีนะ??..)ขอขยายความหน่อยอายจังว่าเพราะพี่แดงตัวเล็กคนหามเสลี่ยงเขาจะหามคนสวยๆแต่ตัวโตๆไม่ไหวพี่แดงสูง 145 ซม.เองนะ ...เพื่อนๆๆเขาเลือกกันแล้วก็ทำหน้างงๆเหมือนกันและว่าเลือกพี่แดงทำไมนะมองหาความสวยไม่เคยเจอเลย??...พี่แดงก็พยายามบอกแล้วบอกอีกอีกว่าไม่เป็นนะ....จ๋อยเลย 

         นานวันต่อมา...ดินสอเขียนคิ้วสีดำที่พี่แดงใช้มันก็จะหมด...ก็ไปหาซื้อสีดำและได้สีน้ำตาลมาด้วย...พี่แดงจะพักหอพักกะเพื่อนอีกคนเพื่อนพี่แดงเขาจะตื่นเช้าและไปมหาวิทยาลัยแต่เช้าทุกๆวัน วันที่จะเล่านั้นพี่แดงก็เปลี่ยนเขียนคิ้วสีน้ำตาล..เตรียมตัวเรียบร้อยก็ไปทานข้าวที่โรงอาหารเพื่อนพี่แดงที่อยู่ที่หอพักห้องเดียวกันเขานั่งทานข้าวอยู่ก่อนพี่แดงก็ไปหาและนั่งทานข้าวด้วยกัน...เขาก็เทียวมองว่าและทักว่าว้นนี้แดงไปทำอะไรมา พิจารณาแล้วพิจารณาอีกว่าผิดปกติจังเป็นอะไรน้า??...วันนี้แดงไปทำอะไรมาถึงได้สวยจัง...พี่แดงก็คิดตามเขาก็และหาเหตุไม่เจอจึงบอกว่าไม่ได้ทำอะไร(เราก็งงปวดหัวเลย...) ....เดินไปเจอเพื่อนคนอื่นๆๆก็ทักพี่แดงคำเดียวกันอีกทั้งวันโดยไม่ได้นัดหมาย...หลังจากนั้นใครๆก็มองดูและชื่นชมเราทุกวันๆ(เป็นรู้สึกผิดปกติเลยเพราะเราไม่คุ้นกะคำชมเอาเลย...เพราะหน้าตาธรรมดามากๆๆออกจะเชยๆ)..เพื่อนพี่แดงที่อยู่ที่หอพักห้องเดียวเขาบอกว่าตอนที่พากันเลือกก็ดูแค่ว่าสงสารคนหามเสลี่ยงเขาจะได้ไม่หนักมากเพราะเดินแห่กระทงกันไกลมากอยู่...ไม่เคยเห็นว่าแดงสวยเลยแต่มาวันนี้เห็นแดงสวยและเลือกไม่ผิดเลย(เขาชมค่ะน้องๆๆแต่จริงๆแล้วเราเองต้องรู้ตัวเราดีว่าใช่มากน้อยแค่ไหน...) 

       เล่าวีรกรรมมากไปหน่อยไม่รู้ว่าจะกล้าให้น้องมยุรีหรืออาบังพบหรือเปล่า??...จะเกลี้ยกล่อมให้เปลี่ยนใจซะหน่อยท่าจะดี... 

แหม๋...แล้วแต่พี่แดง  ..จะให้พบก็ได้ไม่พบก็ได้  อาบังไม่ถือเอามาใส่ใจ.

.เอาแค่พี่แดงกับอาบังเป็นมีมิตรไมตรีเสมือนญาติพี่น้องกันแค่นี้..พบกันก็ดีใจ..ไม่พบกันก็ดีใจตายแล้วล่ะพี่.

..(ยังดีกว่าคบเพื่อนอาบังบางตัว..พวกชอบเอาผลประโยชน์มาเป็นตัวสานสัมพันธ์..)

...เอาเป็นว่าเกิดพี่แดงได้เจออาบัง.

.พี่แดงก็ไม่ต้องเล่าให้ใครฟังเหมือนกันว่าอาบังเป็นจั๋งใด!

..เดี๋ยวลิงจะเลิกกินกล้วย..แมวจะเลิกร้องเหมียวๆ..รถเมล์จะวิ่งถอยหลัง..มะยมจะไม่ใช่มะยม ..

..ดวงอาทิตย์จะเหลือครึ่งดวง...hollywoodจะกลายเป็นโรงงิ้ว...หนูนากับงูเง่าจะกลายเป็นสัตว์เศรษฐกิจ

..แล้วเมื่อนั้น.(ยังนึกภาพไม่ออกเลยว่าจะเป็นยังไงต่อไป)

อาบัง

อาบัง