ในหนังแขกมีสาระอะไรแฝงไว้....... - WeLcOmE to website ...Thai Mohabbatein....http://www.indiamovies.konthaihappy.com by Mr. Mohabbatein (2545,2002)

Date: Wed Apr 26 00:44:58 2006

ในหนังแขกมีสาระอะไรแฝงไว้.......

Date: Wed Apr 26 09:10:17 2006

เห็นด้วยอย่างยิ่ง โดยเฉพาะการสอนเรื่องความรัก ความกตัญญุต่อผู้มีพระคุณ ทำดีได้ดี ทำไม่ดีก็ได้รับผลของการกระทำที่ไมดี นอกจากนี้ยังมีบทที่สร้าวความสะเทือนใจให้ตัวละครจนผู้ชมอย่างพวกเรา ๆ ประทับใจจนน้ำตาไหลมานักต่อนักแล้ว เรื่องพวกนี้ผมว่าไม่มีหนังชาติไหน ๆ ทำได้ดีเท่าหนังอินเดีย ของไทยเราก็พอมีบ้าง แต่ก็นาน ๆ ครับ ผมว่าบทหนังไทยยังอ่อนไปเมื่อเทียบกับหนังอินเดีย แบบว่าหนังไทยเอาใจวัยรุ่น ไม่สนใจที่มาที่ไป ไม่มีเหตุผลรองรับของตัวละครว่าทำไมเป็นแบบนั้น ทำไมทำแบบนี้ คิดแต่ว่ามันคือหนัง ไม่ใช่เรื่องจริง ซึ่งผมว่าคิดผิด เพราะทุกวันทุกคนเริ่มหาเหตุผลในการดูหนัง จะหาเหตุผลมาอธิบาย จะคิดว่าทำไมเป็นแบบนี้ ซึ่งคนดูหนังเขารู้จักคิดตามตัวละคร (คือเขาฉลาดขึ้น)   ผมว่าละครทีวีบางเรื่องยังมีคุณภาพ(ทั้งการถ่ายทำ การแสดง บท ฯลฯ) ดีกว่าหนังไทยที่ออกฉายตามโรงหนังเลย ปัจจุบันผมแทบจะไม่ดูหนังไทยตามโงภาพยนตร์เลย จะจาก CD เท่านั้น และเลือกดูบางเรื่องซึ่งส่วนใหญ่จะดูผู้กำกับเป็นหลัก อยากให้หนังไทยพัฒนามากกว่านี้ เนื้อหาจำเจ

                 แต่ก็แปลกนะ ประชาชนส่วนใหญ่ก็ยังชอบ นิยมดู ซึ่งก็เป็นแบบไทย ๆ เราไง (เราจะเป็นของเราแบบนี้ ชอบของเราแบบนี้) เป็นสิทธิส่วนบุคคล เข้าไปก้าวก่ายไม่ได้ ถึงได้บอกว่า อะไรบ้างอย่างถ้าคนเรารู้จักรับฟังคำแนะนำ คำติชม มาพิจารณาตรึกตรองดู ว่าเป็นอย่างไร แก้ไข หรือว่าดีแล้ว อะไร ๆ ก็คงจะดีขึ้น

                 คุณแดงครับ ผมได้ตั้งกระทู้ใหม่ อยากทราบว่า 10 ภาพยนตร์อินเดียในดวงใจของคุณแดงมีเรื่องอะไรบ้างที่คุณแดงคัดสรรค์แล้ว อยากจะเอามาแลกเปลี่ยนประสพการณ์กัน แล้วรวบรวมข้อมูลทำสถิติแบบง่าย ๆ สรุปออกมา น่าจะเป็นข้อมูลที่น่าสนใจนะครับ แต่กลุ่มตัวอย่าง(ก็คือพวกเรานี่เอง)ก็จะต้องมากพอสมควร ข้อสรุปจึงจะน่าเชื่อถือได้

                Rkam

Date: Wed Apr 26 10:31:15 2006

หวาดดีครับพี่แดง

เป็นกระทู้ที่น่าติดตามอีกกระทู้ครับ ผมขอตอบเลยครับ
สิ่งที่แฝงอยู่ในหนังอินเดีย ในทัศนะคนเล็กๆ อย่าง ราชา ไรชาน ก็คือ การสร้างสมานฉันท์ในประเทศครับ ผมเห็นด้วยกับคุณ "โมฮับบะเทน" ที่ พี่เขาเคยเขียนไว้ที่ไหนก็ไม่รู้ในเว็ปไซต์ของเรานี่ล่ะ ที่ว่า ในหนัง 1 เรื่อง หนังอินเดีย จะมี คน ฮินดู มุสลิม คริสต์ และ ซิกข์ ส่วนมาก จะไม่สังเกตุกัน ก็ให้ลองนึกย้อนไปดูว่า หนังทุกเรื่องจะเห็นตัวละคร เป็นซิกข์ 1 คนใช่ไหมครับ นั่นล่ะ แล้วลองมองตัวละครตัวอื่นดู จะเห็นเหมือนที่ พี่ เขาว่าเลย

การที่อินเดีย เป็นประชาธิปไตย ทำให้เสียงต่อการคิดได้หลากหลาย ในแง่การบริหารประเทศ ราชา ว่า เขาทำยากกว่า จีน แม้ว่าอินเดียจะเป็น ประชาธิปไตย แบบสังคมนิยมที่อิงกับรัสเซีย แต่ ว่า เขาก็ให้เสียงส่วนใหญ่เหมือนบ้านเรา ดังนั้น จะทำอะไรต้องไปด้วยกันในทางเดียวกันทั้่งชาติ จะทำแบบนั้น ได้ คน 1000 กว่าล้านคน ต้องคิด ต้องอินในสิ่งเดียวกัน ดังนั้นหนังบอลลีวู้ดนี่ล่ะ ที่ลด เรื่อง วรรณะ แบ่งเขา แบ่งเรามากที่สุด

เอาง่ายที่สุด แดนเซอร์ ในหนังเรื่อง Kabhi Khushi Kabhie..Gham ที่เป็นหนังครู ของพวกเรานั้น จะเห็นว่า มีทั้งแขกดำ และ แขกขาว แขกดำอาจจะมาจากทางใต้ แขกขาวก็เหนือหน่อย แต่ว่า เขาเอามาเต้นด้วยกัน สีตัดกันโครมคราม ไม่มีผู้สร้างคนไหนในโลกเขานิยมทำกัน แต่อินเีดีย ทำครับ เพราะเขาคงเห็นว่า ฉากหลังไม่สวย แ่ต่ดารามีความสามารถคงพอไปได้ และยังสร้างความกลมกลืนอีกด้วย ไม่มีแบ่งเรื่องสี ผิว
ครับ
หนังอีกหลายเรื่องก็เป็นและเป็นไปแบบนี้ไม่มีวันหมดครับ แม้แต่หนังของ อา้เมียร์ ข่าน
Rang De Basanti มีคนเต้นกันเพียบ ก็เป็นขาวปนดำ มึนครับ แต่ก็เต้นดี ครับ

เื่มื่อบอลลีวู้ด เป็นมากกว่าหนัง สร้างหนัง 1 เรื่อง ได้อะไรบ้าง
1. ความสมานฉันท์ ของชาติ
2. ความบันเทิง
3.แรงบันดาลใจให้คนบ้านนอกถีบตัว ช่วยสร้างชาติเขาทางอ้อม เพราะหากทุกคน อยากมีบ้านใหญ่่ ชุดสวย มีรถ มีของดีๆ ใช้ เหมือนในเมืองหลวง ก็ต้องขยันหาเงินไงครับ
4.ทำให้คนในทุกรัฐของอินเีดีย คุ้นเคยกันผ่านหนัง
5. ยังเอาไปขายต่างประเทศได้อีกด้วย

โอย หนัง 1 เรื่อง มีชาติไหนใช้แล้วคุ้มอย่างหนังบอลลีวู้ดไหมครับ

ไปล่ะ
ราชา ไรชาน

Date: Wed Apr 26 15:21:35 2006

สิ่งที่แฝงอยู่ในหนังอินเดีย ในทัศนะคนเล็กๆ อย่าง ราชา ไรชาน ก็คือ การสร้างสมานฉันท์ในประเทศครับ ผมเห็นด้วยกับคุณ "โมฮับบะเทน" ที่ พี่เขาเคยเขียนไว้ที่ไหนก็ไม่รู้ในเว็ปไซต์ของเรานี่ล่ะ ที่ว่า ในหนัง 1 เรื่อง หนังอินเดีย จะมี คน ฮินดู มุสลิม คริสต์ และ ซิกข์ ส่วนมาก จะไม่สังเกตุกัน ก็ให้ลองนึกย้อนไปดูว่า หนังทุกเรื่องจะเห็นตัวละคร เป็นซิกข์ 1 คนใช่ไหมครับ นั่นล่ะ แล้วลองมองตัวละครตัวอื่นดู จะเห็นเหมือนที่ พี่ เขาว่าเลย -------- ตรงนี้ข้าวก็สังเกตเหมือนกันค่ะ แต่ข้าวรู้สึกว่าในหนังจะมีตัวละครเป็นชาวซิกข์น้อยไปหน่อย คือ บางเรื่อง โผล่มาให้เห็นคนสองคน บางเรื่องหนักหน่อยหาไม่เห็นเอาเสียเลย หรือถ้ามีก็เป็นตัวประกอบเสียละมาก ทั้งๆที่ความจริง น่าจะมีเยอะกว่านั้น แถมบางทีอยู่ๆก็หายไปจากจอเลย คืออย่างเรื่อง Mohabbatein ทั้งคลาสเรียนดนตรีครูราช ไม่เห็นมีซิกข์ซักกะคนเลยอ่ะ และทั้งโรงเรียน(จากการสังเกต) เห็นหนุ่มซิกข์แค่คนเดียว หนเดียวตอนงานวันเกิดครูราชง่ะ

Date: Thu Apr 27 00:53:08 2006

ได้อ่านแล้วชอบใจมากเลยค่ะ....บางครั้งเรานั่งคิดของเราอยู่คนเดียวก็ไม่ค่อยจะครอบคลุมอาจจะนึกไม่ถึงเลยก็เป็นได้...ไม่เหมือนได้คุยกันนะคะ.....

การณรงค์ อีกอย่างที่มักจะพบเช่นการพยามโน้มน้าวจิตใจเรื่องบุหรี่....เช่นเรื่องSwades ,Dus,บทรัก บ่วงเสน่หา
แต่ทั้งนี้และทั้งนั้นถ้าเด็ๆๆดูพ่อ-แม่ ควรเป็นพี่เลี้ยงสักเรื่องก่อนเพื่อชี้ให้เขาเห็นเหตุและผล จากนั้นถ้าปล่อยให้เขาดูเองก็ทดสอบความเข้าใจของลูกด้วยว่ามีความริเริ่มมากแค่ไหนจากที่เราปลูกฝังไว้ในแต่ละเรื่อง.....
พี่แดงมักจะคุยเล่นๆๆและหัวเราะกันกะน้องยีนเวลาเห็นเขาสูบบุหรี่และมีการจุดไฟเช็คให้กันเช่นเรื่องDus ชาเยดจะจุดไปเช็คให้ผู้ร้ยยัมบาวาน...ว่า ถวายพระเพลิงพะยะค่ะ ....ดูท่าทางพระเอกก็ทั้งรำคาญและออกจะเบื่อๆๆคนสูบบุหรี่....ด้วย(แสดงได้ชัดเจนดีนะคะ)

การสร้างภูมิคุ้มกันให้เด็กๆๆและเยาวชนเราผู้ใหญ่ทุกสถาบันต้องถี่ถ้วน.....ดูหนังต่างประเทศพี่แดงก็ต้องคอยบอกลูกว่า เรื่องนี้ฝรั่งเขาคริสต์นะลูก ....จีน ญี่ปุ่น เกาหลีเขาพุทธนิกายอื่นที่ไม่เหมือนเรา อินเดียฮินดูเป็นส่วนใหญ่ เรื่องนั้นเรื่องนี้เป็นอิสลาม...มีซิกต์ด้วย....ส่วนเราพุทธนิกายเถระวาทและบอกหลักการของนิกายเราเปรียบเทียบเขาให้ลูกรู้ด้วย.....เรื่องเด็กหลงทาง...จากหนังเนี่ยเราต้องหมั่นสร้างภูมิคุ้มกันเหมือนเด็กได้รับการฉีดวัคซีน......แต่ถ้าเราพบว่าเขามีข้อไม่เข้าใจก็ต้องแก้ไข....เหมือนการฉีดเซลุ่มเวลาถูกงูมีพิษกัด....(พิษต้านพิษ...คำนี้เราจะพบในหนังจีนบ่อยมาก....แต่ก่อนไม่มีหนังอินเดียดูพี่แดงก็จะชอบหนังจีนมากๆๆ....แต่ไม่มีอาการฟีเวอร์ได้มาเท่าดูหนังอินเดีย)

Date: Thu Apr 27 13:41:46 2006

สำหรับเรื่องบุหรี่ในหนังอินเดีย ข้าวรู้สึกว่ามีมากไปหน่อยน่ะค่ะ แม้ว่าบางทีจะรู้ว่าเป็นจุดสำคัญมีที่มาที่ไป ไม่ใช่ว่าสักแต่ใส่ๆ มาก็เถอะ แต่ก็ยังอดรู้สึกไม่ได้ว่า เฮ้อ...เยอะจังเลย ทำไมต้องสูบกันขนาดนี้ด้วย แบบว่ายังคิดอยู่เลยค่ะว่า าดารา อย่างชารุค หรือซัลมาน ถ้าปกติไม่สูบบุหรี่นี่ มาเล่นหนังเจอฉากสูบบุหรี่ขนาดนี้ ยังไงก็ต้องติดเข้าจนได้แหละ แต่ก็คิดซะว่าเพราะปกติดาราสูบอยู่แล้วไง เขาเลยใส่มาได้ อ้อ ข้าวชอบเรื่อง ยอดคนหัวใจ ที่ชารุคว่าคนไม่สูบบุหรี่น่ะ ตอนนี้รู้สึกว่าทางอินเดียไม่ให้มีฉากสูบบุหรี่ในหนังแล้ว จะตัดออกไปแล้ว ก็คิดว่าดีค่ะ

Date: Thu Apr 27 17:11:04 2006

สวัสดีครับ

เรื่องสูบบุหรี่ นี่ เป็นจุดอ่อนของดารา อินเดียหลายๆ คนครับ เช่น ชาฮ์ รุข ข่าน เพิ่งเลิกสูบบุหรี่ไปเมื่อ เดือนพฤษจิกายน ปี 2548 นี่เอง เพราะว่า มีรัฐมนตรีของอินเดียเขียนจดหมายไปขอความร่วมมือในวันเกิดของเขาพอดี ครับ

ต้องยอมรับว่า มีฉากสูบบุหรี่ในหนังของเขามากจริงๆ แต่ีปีที่แล้วกระแสห้ามฉากสูบเริ่มเข้มมาแล้วครับ ต่อไปคงไม่เห็นกัน หรือ หากมีก็มีภาพเบลอ มาเป็นต้นฉบับแต่แรกเลย ครับจากอินเดีย

หวังว่าจะเป็นข้อมูลที่สร้างความกระจ่างได้ครับ

สวัสดีครับ
ริคกี้ สกาย

Date: Thu Apr 27 21:57:32 2006

การรณรงค์ต่อไป.....พี่แดงจะเห็นว่าเขารณรงค์เรื่องการออกกำลังกายและกีฬา....คิดว่าทุกเรื่องเลยนะคะ....ทั้งว่ายน้ำ....วิ่งเหยาะๆๆ....แอโรบิค(ของเขาเต้นสวยมาก... และพร้อมเพียงกันด้วย.)..โยคะ....เป็นต้น....
นำเข้ามาไว้ในวิถีชิวิตของดาราในเรื่อง...

Date: Fri Apr 28 17:37:09 2006

ค่ะ....ต่อไป....อโศกมหาราช...เขาก็รณรงค์เรื่องเมาไม่ขับ ( ไม่แน่ใจว่าคนพากษ์หนังพูดเสริมเองหรือเปล่า)

Date: Fri Apr 28 17:55:20 2006

ต่อไปเลยนะคะ....อย่างรวดเร็ว....พี่แดงเห็นแทบทุกๆๆเรื่องเขาจะมีการณรงค์การใช้ข้อมูลข่าวสาร....เช่นการใช้คอมฯ...มือถือ....วิทยุสื่อสาร.....นำมาใช้ในวิถีชีวิตของตัวแสดง....ทำให้ได้บรรยากาศของความทันยุค ทันสมัย....ล้ำยุค ล้ำสมัย..ความจริงที่เป็นอมตะเข้าได้กับทุกยุคทุกสมัย....และตื่นตัวเพื่อเตรียมปรับตัวให้เหมาะกันสถานะการณ์อยู่เสมอ....มีแนวคิดที่เรารู้สึกถึงว่าเป็นโลกเปิด...ไม่ปิดกลั้นตนเอง...แม้แต่หนังออกแนวนิทานเช่นปาฏิหารณ์วิญญาณรักเหนือโลก....ก็ยังมีบรรยกาศของแนวคิดและคติที่เหมาะกับทุกยุคทุกสมัย..เป็นคติธรรมที่ดูสดใหม่ใช้ได้อยู่ไม่เคลล้าสมัย...คือเรื่องของความของความที่นึกถึงความสำคัญของเงินทอง-และความรัก ความอบอุ่น....แถมมีการสื่อสารเพื่อให้ตังแสดงได้ใช้ข้อมูลข่าวสารของสมัยนั้นด้วยคือมีคนรับจ้างส่งจดหมาย...

Date: Fri Apr 28 18:23:12 2006

ต่อไปนะคะ...พี่แดงเห็นในหนังอินเดีย...เขาจะรณรงค์ให้เห็นถึงบรรยากาศฃองการปฏิบัติตามประเพณีนิยมที่เขารักอย่างชื่นชมและศัทธาและทำแล้วดูงดงามเป็นธรรมชาติมากๆๆ...เช่น...การแต่งชุดปรจำชาติของเขานะคะ....การสวดมนต์....การแต่ถาดบูชา..หรือต้อนรับเวลาลูกๆๆกลับบ้าน....การถือศีลของหญิงถือให้สามีอายุยืน....การแตะ(กราบ)เท้าผู้ใหญ่....การแต่งงานและงานรื่นเริงก่อนงานแต่งงาน.....และประเพณีต่างๆ....( มีการเต้นรำโต้ตอบกัฯเหมือนรำตัดของไทยด้วย)....

ทำให้ผู้คนในประเทศของเขา - ประเทศเรา หรือประเทศไหนๆๆที่ได้ดู...พลอยรักและคิดถึงประเพณีอันดีงามของตน....เป็นการปลูกฝังและได้คิดทบทวนเรื่องที่ดีงามเหล่านั้น...อย่างเป็นสากลเลยหละค่ะ....ดูแล้วเขามีแต่จะให้สิ่งดีๆๆกับทุกประเทศนะคะ..ไม่ได้ยัดเยียดอะไรๆๆทีไม่ดีให้ประเทศไหนได้เลยก็ว่าได้....

Date: Sun Apr 30 00:00:56 2006

มีพี่ผู้ชายคนนึง...เคยชอบหนังแขกตอนเด็กแต่ไม่ได้ดูนานแล้ว(พี่แดงเคยเล่าว่าเขามายืมหนังแขกพี่แดงและดูเรื่องลูกไม้ไกลต้นแล้วร้องไห้... )..คงเพราะพี่เขาเป็ผู้ชายนั่นแหละนะคะ..เขาเล่าว่าหนังแขกเวลาสู้กันนะ...พระเอกบุกเดี่ยว...แต่กลับออกมามีเลือดนะ...ไม่เหมือนหนังไทย...พระเอกแทบไม่เป็นอะไรเลย....พี่แดงก็ฟังไปแต่ก็มองรู้เพราะเคยเห็นฉากเล่านี้ของหนังแขกประจำแต่ก็ยังไม่รูสึกอะไรมาก....ซึ่งเราคิดว่าเขาทำได้น่ากลัวจริงๆๆนะก็แค่นั้น...

มาช่วงหลังสงกรานต์ที่ผ่านมานี้....พี่แดงกลับไปทำงานพี่แดงมีหน้าที่ของพี่แดงส่วนนึงคือการให้รหัสการมารับบริการ...ก็รวบรวมข้อมูลเห็นว่าปีนี้นะช่วงสงกรานต์ที่ทำงานของพี่แดงมีตาย 3 ราย....1 คนตายจากอุบัติเหตุจราจร อีก 2 คนโดนทำร้ายจากการใช้มีดและทำร้ายไม่ทราบวิธี...และที่ไม่ตายนั้นพบว่าทำร้ายร่างกายกันมากมายทั้งที่เป็นเรื่องที่ไม่น่าเลย (อุบัติเหตุอื่นๆๆก็มี)...ปรามาณ 2545พี่แดงเคยเห็นคนที่โดนทำร้ายโดยถูกตีด้วยขวดที่ศรีษะ(รายนี้เห็นครั้งแรก...และครั้งเดียวเพราะก็ไม่ได้พบอีกและไม่ได้ทำงานจุดนั้นแล้ว..)พี่แดงเห็นเลือดแดงอาบลงมาตามลำคอ...พี่แดงตะลึง...พอเขาทำความสะอาดเรียบร้อยแล้วถึงดูปกติดี...ทีแรกพี่แดงก็นึกว่าเขาอาการหนักมากๆๆ...

มาช่วงหลังสงกรานต์ก็เลยนึกว่าคนไทยเราเนี่ยทำร้ายกัน...และมีทุกวันๆๆ..เพราะพี่แดงให้รหัสทุกวันและพบมากทุกวัน..

โดยเฉพาะเวลามีงานเทศกาล...ก็เลยนึกถึงคำพูดของพี่คนนั้น...ที่พูดว่าหนังอินเดียเวลาสู้กันเขามีเลือด....พี่แดงดูหนังแขกทีไรพี่แดงยังสะดุดใจแปลกๆๆว่าเขาเหมือนจริงจนน่ากลัวแต่ก็ยังไม่เคยได้คิดเชื่อมโยงไปว่าตนเองเคยตะลึงเมื่อเห็นเลือดครั้งนั้น....เมื่อคิดว่าคนไทยช่างใจร้ายมากขึ้นทุกวันๆๆ...ก็เลยพูดและเล่าให้เพื่อนร่วมงานฟังว่ามีแต่ข้อมูลการทำร้ายกัน...พูดไปๆๆมาๆๆก็เลยนึกถึงคำพูดพี่คนนั้นที่พูดถึงพระเอกหนังแขกเวลาสู้กัแล้วมีเลือด....และนึกถึงเหตุการณ์จริงที่พี่แดงเคยห็นเกี่ยวกับเลือด...ดูแล้วเปรียบเทียบในหนังแขกช่างเหมือนกันอย่างน่ากลัว....แบบว่าพี่แดงกลัวจับใจเลย....

ก็เลยเล่าว่าถ้าคนไทยได้ดูหนังแขกนะ...เขาน่าจะมีอะไรสะกดใจได้บ้างเพราะหนังแขกเขาทำไห้เห็นจริงและได้อารมย์ของความกลัวเลือดและสงสารพระเอกที่เรารักอย่างจับใจ...เห็นน่าที่หล่อๆๆของเขาที่เราชื่นชองมีเลือดอาจจะได้คิดว่าการต่อสู้ไม่มีอะไรดีเลย.....เหตุเพราะดูการต่อสู้ในหนังอื่นที่เขาทำการต่อสู้ให้ดูเร้าใจ..บางครั้งทำไห้สวยงามเกินจริง...เด็กไทยและคนไทย...จะเคยเห็นเลือดจริงสักกี่ราย....ก็คาดไม่ถึงมากกว่า...จริงนำมาใช้ในชิวิตจริงทำไห้ตนเองและผู้อื่นสูญคนที่ตนรักเสียอย่างน่าเศร้าใจ

พี่แดงแน่ใจว่าหนังอินเดียเขารณรงค์ให้คนในประเทศเขาและประเทศอื่นๆๆที่ดู...เห็นผลของการต่อสู้กัน...โดยทำไห้น่ากลัวเหมือนจริงมากเพื่อป้องกันและปลูกฝังการไม่ไห้ทุกคนทำร้ายกัน

Date: Sun Apr 30 11:18:42 2006

พี่แดงเห็นเขานำความภาคภูมิใจที่เด่นมากๆๆของเขามาใช้ในหนังได้อย่างกลมกลืนในวิถีชีวิตของตัวแสดงทั้งในเธค..ในผับ..ในงานประเพณี..การแสดงบนเวที..เป็นต้นเช่น..ศิลปะการเต้นรำ ดนตรี การขับร้อง....เพื่อให้รู้ว่าเป็นส่วนนึงของชิวิตอีกอย่างที่ขาดไม่ได้...

ย้อนไปนับจากพี่แดงจำความได้ก็สนุกสนานกับการเล่น...เช่นเล่นขายของ เล่นเต้นยาง..ปืนต้นไม้...ตามเพื่อนๆๆไป..แอบพาน้องหนีแม่ไปเล่นน้ำคลอง...(..อันตรายเสมอค่ะ..แต่ไม่มาก..)...เสียงตนตรีเนี่ย..พี่แดงเริ่มจากได้ยินพ่อผิวปากและนอนร้องเพลง(ขาไขว้กันไว้...) ของสุเทพ ธานินทร์ ชรินทร์ ทนงศักดิ์ เพราะพ่อเล่าชื่อให้ฟังด้วยถ้านึกๆๆอยากเล่า...และก็เวลาพ่อสังสรรค์กะเพื่อนๆๆก็ได้ยินเสียงช้อนตีกะขวดไปเป็นทำนองเพลง...บางครั้งก็จะได้ยินแม่ร้องเพลงบ้างก็แอบยิ้มกันกะน้องสาวอี 2 คน....และก็ได้ยินเพลงจากวิทยุ....ก็ฟังๆๆไปบ้าง....แต่ถ้าให้เล่าว่าาชอบเพลงมั๊ย..ก็ชอบฟัง...ร้องตามได้...(ต้องร้องสอบตอนประถม..)...แต่ห้จริงจังกะเพลงพี่แดงไม่เคยจะจำอะไรได้เลย...นอกจากจะมีเสียงนักร้องที่ถูกใจมากๆๆพาไป..พี่แดงถึงจะหยุดฟังและพิจารณาในเนื้อหาของเพลงบ้าง....และส่วนมาจะมีแต่เพลงเศร้า...พี่แดงจึงไม่ค่อยอินกะเพลงมากเพราะไม่งอกงามในความคิด...ใจเราก็ไปหาหนังสือนิทานบ้าง นิยาย นิตยสาร วารสาร ...และเริ่มติดใจเรื่องราวในหนังสือจากที่แม่อ่านการ์ตูนขายหัวเราะไห้ฟัง...ให้อ่านแล้วอ่านอีกอยู่นั่นหละ...

และต่อมาก็เห็นญาติผู้หญิงบ้านไกล้ๆๆกัน...อายุประมาณแม่พี่แดง....เขาฟังนิยายจากละครวิทยุ...แล้วเขาก็มาเล่าให้แม่ฟังว่าร้องไห้ตามนางเอกกก.พี่แดงก็เกิดสงสัยจังว่าทำไมนะ อย่างไรรึ..เขาจึงร้องไห้...ก็เปิดฟังนิยายยยจากวิทยุบ้างงง...ก็ติดนิยายแต่ไม่รู้ว่าถึงตอนไหนเขาจึงร้องไห้ก็พยายามฟังงง....ก็เลยโลดดดเล่นน..เข้าไปในโลกของนิยายจากละครวิทยุ...(ญาติที่พี่แดงเล่าเนี่ยนะคะ...พี่แดงก็สังเกตุเห็นว่าค่อนข้างพูดเพราะมากๆๆ...แต่ขี้อิจฉา...แต่ใช้คำพูดดูดีแต่แฝงไว้ด้วยพิษพี่แดงกะน้องๆๆและแม่ก็จะหลงคารมย์หวานๆๆของแกเสมอๆๆและเสมอๆๆแลก็เสมอๆๆๆ....แกจะเหมือนนางงงอิจฉาในละคร...แต่งัยยยยไม่ทราบถึงชอบร้องงงงไห้ตามนางเอกกกกละครจังงงง.....ทีแรกก็ไม่สังเกตุแต่พ่อจะให้ข้อสังเกตุเพราะเขาไม่ค่อยจริงใจกะครอบครัวเราเลย..พ่อกะเขาโตมาด้วยกันจึงรู้นิสัยกันดี...ครอบครัวพี่แดงเพิ่งย้ายตามพ่อมาจากมหาสารคามประมาณปี 2517 ซึ่งเป็นบ้านแม่...นับว่าแม่มาในฐานะสะใภ้ )....สิ่งดีของแกนับว่ามีที่ทำให้พี่แดงได้รู้จักสิ่งที่พี่แดงชอบ.....

พ่อก็จะพยายามติงงง...พี่แดงว่าให้ฟังเพลงงงง...พี่แดงก็ลองงงฟังเพลงแล้วหละแต่ไม่ชอบใจเหมือนฟังนิยายยยจากละครวิทยุ...พ่อก็ห้ามเพราะและบอกว่าเดี๋ยวก็จะเป็นนิสัยเหมือนญาติข้างบ้านนน.....พี่แดงก็ติดซะแล้ววว...เวลาพ่อยังไม่เลิกงานก็เปิดนิยาย..แม่ก็จะไม่ห้ามแต่จะคอยบอกว่าพ่อกลับมาจากทำงานแล้วปิดวิทยุและไห้ไปรับกระเป๋าจากพ่อ....แม่พี่แดงจะหัดให้ลูกๆๆรู้จักเรื่องรับของจากพ่อเวลาพ่อกลับจากทำงานตอนเย็น...พ่อพี่แดงจะไส่ใจมากๆๆเรื่องที่พี่แดงติดนิยาย...ก็แปลกที่น้องสาวพี่แดงไม่มีใครติดนิยาย...

จนดูหนังและดูทีวี..อ่านหนังสือ...ละครก็ไม่ได้ฟังแล้วหละ...และเรื่องแรกและเรื่องเดียวที่รู้ว่าร้องไห้ตามหนังเป็นคือหนังเรื่องไผ่สีทองเพราะสงสารว่าเขตายจากนางเอกเขาไม่สมหวัง....แต่หนังอินเดียทำไห้พี่แดงร้องไห้ได้มากมายหลายอารมย์สุขก็ร้องไห้ได้ เศร้าก็ร้องไห้ได้...ช่างเหมือนชีวิตคนจริงๆๆกว่ามาก...หนังที่เป็นเหมือนชิวิตจริงค่ะ...และเพื่อให้ทุกชีวิตมีความหวังก็ต้องจรรโลงใจไว้ด้วยหนัง(อินเดีย)เพราะเขาช่วยปลอบโยนชิวิตได้งดงามเหมือนตอนเด็กที่เราโดนพ่อ - แม่ขัดใจแล้วร้องไห้...พอสักพักพ่อ -แม่จะมาปลอบโยนให้เรายิ้มอย่างเป็นสุขและโลกก็กลับมางดงามเหมือนเดิมมม...

อย่างที่พี่แดงเล่า...พี่แดงไม่เคยให้ความสำคัญกะเพลงก็เลยไม่จำว่าเพลงอะไรอย่างไรเลยยย..นักร้องไทยก็ชอบเสียงแอ็ดคาราบาว..ชรินทร์ หนูมิเตอร์.ก้องสหรัฐ..ธงชัย แมคอินไตรย...นองนั้นส่วนใหญ่ฟังไม่ได้เพราะจะเริ่มรำคาญแล้ว....แม้กระทั่งปัจจุบันมนต์เสน่ห์ของการเต้นในหนังอินเดียทำให้พี่แดงหยุดฟังเพราะชอบ...ที่เขาต้นเป็นชิวตจิตใจ....แต่เสียงเพลงและดนตรีก็ยังเป็นเพียงแค่ส่วนประกอบค่ะ..สำหรับพี่แดงนะคะ...ตอนเรียนลีลาศพี่แดงก็มักจะถูกเพื่อนเรียกร้องไห้พี่แดงเต้นเป็นตัวอย่างในท่าเต้นลีลาศเพราะอาจารย์มักจะชมว่าพี่แดงเต้นลีลาศได้ถูกต้องและสวยงาม(ตอนที่เล่าเนี่ยก็ยิ้มด้วยแหละ...แต่ก็ลืมแล้วหละเพราะนานมากแล้ว..)....เวลาคุณครูอาคามเล่าเรื่องเพลง..แต่พี่แดงเริ่มสังเกตุอีกแล้วว่าโดยเฉพาะผู้ชายเนี่ยยิ่งชอบเพลงกว่านะคะ..ดูจากพ่อและสามีพี่แดง..บวกกับคุณครูอาคามและน้องๆๆผู้ชายในเวปฯอีกหลายคน....พี่แดงเมื่ออ่านพบว่าพูดถึงเพลงเริ่องอะไรกันอยู่ก็จะเปิดฟังให้รู้ด้วยกันได้...

Date: Mon May 1 08:09:08 2006

Rkam wrote:

(วันนี้ไม่ทราบว่าเป็นอะไร ครู quote 3 ครั้งแล้ว quote ไม่ได้ งงแต่ก็พยายามเป็นครั้งที่ 4)

โลกกลมจริง ๆ โลกาภิวัฒน์จริง ๆ ครูไปอยู่ใต้เป้นปีที่ 21 แล้ว ไม่นึกไม่ฝันว่าคนที่ครูสนทนาด้วย อ่านบทความด้วย จะเป็นคนจังหวัดเดียวกัน มหาสารคามนี่บ้านเกิด My Home Town เลยละ Dady Home (เวลากลับบ้านแล้วเปิดเพลงนี้ทีไร น้ำตาไหลเลยละ) (ถ้าคุณแดงได้ดู DDLJ สวรรค์เบี่ยงเปลี่ยนทางรัก ของ SRK และ KAJOL แล้วได้ฟังเพลงเปิดเรื่องช่วงพ่อนางเอกให้อาหารนกพิราบ เพลง ๆ นั้นครูก็น้ำตาไหลเหมือนกัน เคยอ่านบทความของคุณโมฮับบะเทน เขียนถึงบทเพลงนี้เหมือนกัน เขียนได้ตรงใจและเหมือนกับที่ครูคิดเลย คิดแบบเดียวกับครูทั้งที่ครูดูหนังเรื่องนี้ครั้งแรก 3-4 ปีมาแล้ว ถ้าคุณแดงเคยไปอย่ที่ไหนนาน ๆ ไม่ได้กลับบ้าน เวลาได้ยินเสีงแคนนี่ มันเป้นอะไรที่อธิบายยากนะ น้ำตาไหลออกมาเองเลยละ)

อยากทราบอีกนิดหนึ่ง ที่ว่าย้ายไปจากมหาสารคามนะ จากอำเภอเมืองหรืออำเภอนาเชือก ? ครับ เดี๋ยวไป ๆ มา ๆ เราเป็นคนบ้านเดียวกันอีก คงจะต้องนับถือกันเป็นญาติแล้วละ

แฟนคนแดงเป็นคนเลยหรือเป็นคนจังหวัดอะไร ครูมีหลานทางพี่เขยเป็นคุณครูอยู่ที่เลยเหมือนกัน มีเพื่อน(สมัยวัยเด็ก)ทำงานอยู่ที่อุทยานน้ำหนาวด้วย เคยตั้งใจไว่จะไปเที่ยวและไปเยี่ยมเพื่อนด้วย แต่ก็ไม่ได้ไป 2 ปีที่แล้วพี่สาวครูเคยไป และไปเขอเพื่อนครูด้วย เลยได้คุยกันผ่านทางโทรศัพท์ของพี่สาว

Date: Mon May 1 18:17:25 2006

หนูย้ายมาจากบ้านหนองนาใน ต.เม็กดำ อ.พยัคฯค่ะคุณครูเป็นบ้านแม่....หนูชอบเล่าให้น้องฟังเพราะน้องยังเด็กกว่าหนูมากตอนที่ย้ายมา..4 - 5 ขวบ...วันไหนพ่อพาเข้าเมืองกว่าจะออกมาถนนได้ต้องเดินลัดทุ่งนาที่มีดินทราย...ปวดขามากๆๆ..เท้าก็จะมีจมทราย...ทีแรกพ่อก็อุ้ม...ต่อมาพ่อก็ปลอยให้เดิน....เราก็วิ่งตามแทบไม่ทัน....เผลอเล่นตามทรายไม่ได้...เพราะพ่อจะไปไกลแล้วก็จะวิ่งงง....ณ.วันนั้นแหละที่เริ่มรู้ว่าในความคิดไม่ได้มีเรื่องงดงามอยู่เสมอๆๆ....ก็สดุดใจเพราะต้องอดทนต่อเหนื่อยที่ต้องวิ่งตามพ่อในดินทรายเนี่ยเหมือนจะไม่มีวันสิ้นสุด...จริงๆๆหนูเกิดที่อ.ห้วยผึง จังหวัดกาฬสินธุ์ เวลาสวดมนต์และแผ่เมตตาหนูจะแผ่ให้ทุกสรรพชิวิตใน 2 จังหวัดนี้โดยกล่าวชื่อด้วย...

สามีหนูเป็นคนจ.อยุธยา ค่ะคุณครู หนูเล่าให้ลูกสาวฟังว่ากำลังคุยกะคุณครูเรื่องทีมภาคอินทรีย์...น้องยีนก็บอกว่าถ้าอินทรีย์ภาคนะ...จะเหมือนได้ดูหนังอินเดียกว่า...น้องยีนจะขึ้นป.6 แล้วค่ะ..

Date: Mon May 1 20:10:29 2006

วันที่วิ่ง - เดิน ลุยทรายกะพ่อ...(พ่อจะพาหนูเข้ากรุงเทพฯเอรับแม่ที่รพ.รามาฯ..แม่ป่วยหลังคลอดน้องสาวคนเล็ก..)เพราะปกติพ่อก็ไม่ได้พาออกมาจากหมูบ้าน...วันนั้นจึงเป็นวันแรกที่รู้จักความลำบากอันแสนยาวนาน...ตะกี้เล่าแล้วก็นึกย้อนดู...ความลำบากครั้งนั้นหนูถึงได้เข้าใจว่าทำไมถึงชอบจังเวลาเห็นหนังจีนเขาเหาะด้วยวิทยายุทธ( เฉพาะหนังจียเหาะเท่านั้น หนังอื่นเหาะก็ไม่ติดใจจะชอบ..)..และจะเป็นอุปนิสัยติดตัวหนูมาว่าหนูจะทนความลำบากได้ และอดทนได้อย่างดีเยี่ยมและไม่รังเกียจเลย...แต่ความลำบากนั้นจะต้องมีวันหมดไปหรือลดน้อยลงอย่างเห็นได้ชัด..(โดยจะเป็นอัตโนมัตอยู่ในความคิดของหนูเอง...ในการจัดการกับความลำบากที่เกิดขึ้น...และประสบการณืหลายๆๆด้านและความคิดแบบนี้ของหนูก็ตรงกับแนวคิดในพุทธศาสนาของเรา...ยิ่งศึกษาก็ยิ่งชอบและศัทธาได้มากมาย..)

Date: Thu May 4 09:47:50 2006

Rkam wrote:

ครูหายหน้าไปหลายวัน เพราะว่า 1-3 เข้า กทม. ไปประชุมและรับทราบแนวทางปฏิบัติของ กองุทนเงินกู้ กรอ. (ไปคราวนี้ได้หนังอินเดียติดมือมาหลายสิบเรื่องเหมือนกัน แต่ยังหาเวว่างดูไม่ได้ ได้หนังเก่าของ คาโจล มาด้วย น่าสนใจดี)

จุดใต้ตำตอจริง ๆ อันที่จริงอยากจะให้หนูแดงเป็นคนบ้านเดียวกัน เลยแกล้งบอกไปว่านาเชือก ? นาเชือก เป็นบ้านเกิดพ่อ จริง ๆ แล้วหนูแดงกับครูอยู่อำเภอ พยัคฆภูมิ บ้านเดียวกัน (ดีใจจริง ๆ เลย) บ้านครูอยู่ในตลาด ต. ปะหลาน (อยู่หน้าที่ว่าการอำเภอ หน้าโรงพัก ) ต. เม็กดำเคยได้ยินชื่อนะ แต่ไม่เคยไป กลับบ้านจะไปถามพี่ ๆ ดูว่าอยู่ตรงไหน ? ไปทางไหน ? คาดว่าอาจจะมีญาตอยู่เม็กดำ

ช่วง 4 - 5 ปีที่แล้ว ทางบ้านครู(พี่ ๆ หลาน ๆ )พากันไปเที่ยวนคร ไปเจอแม่ค้าคนหนึ่งขายพวกเครื่องถม หนังตลุง ฯ เห็นพวกเราพูดภาษาลาว เขาก็มาทักและถ่ามว่ามาจากไหนกัน พอพวกเราบอกว่ามาจากสารคาม-พยัคฆภูมิ เขาดีใจ เพราะว่ามาจากอำเภอเดียวกัน แต่เขามาจากบ้านเหล่า เขาดีใจเจอคนบ้านเดียวกัน ของที่ขายในร้านลดให้ทุกอย่าง 50 % เลย พวกเราก็อุดหนุนกันเยอะเลย ระยะหลังก้ไปซื้ออยู่ แต่ นาน ไป นาน ไป ก็ไม่ได้เจอพี่เขาอีกเลย

Date: Thu May 4 17:16:36 2006

แม่ชอบเล่าให้ฟังเรื่องบ้านปะหลานบ่อยๆๆ...เหมือนกะจะได้ยินว่าแม่เคยไปอยู่กะพี่สาว???...ต้องถามแม่ดูก่อน....ไม่คาดคิดเลยค่ะคุณครูว่าจะได้พบคนบ้านไกล้ๆๆกัน....แม่เล่าว่าคนสารคามจะไม่ยอมให้ใครพูดแซงได้....หมายถึงว่าถ้าใครเข้ามาเป็นแขกของหมู่บ้านจะต้องได้ถามเขาก่อน...ได้พูดคุยต้อนรับให้เขาอบอุ่นและเป็นกันเองแม้จะไม่ไช่ญาติ...คอยดูแล...ไปถามไถ่...จนกว่าเขาจะกลับ ( ...แม่ชอบว่า...ว่าเรา 3 พี่น้องขี้อาย...ไม่ชอบถามใครๆๆ...เพียงแต่ยิ้ม...แม่บอกว่าเราไม่ได้เชื้อแม่...)..หนูก็ว่าแม่พูดจริงค่ะคุณครู...ทุกครั้งที่กลับบ้าน...จะอบอุ่นมากๆๆ....แต่ปัจจุบันภูมิประเทศค่อนข้างเจริญมากแล้ว....

Date: Thu May 4 17:26:47 2006

นึกออกแล้วค่ะ...ว่าคุณครูเป็นคนสารคามแท้ที่แม่เล่าถึงเลย.....ถามเก่ง - พูดคุยเก่งมากๆๆ....จะต้องเล่าให้แม่ฟังด้วย...นามสกุลเดิมของแม่คือ หนูพร ค่ะ....

Date: Thu May 4 20:27:44 2006

หนังอินเดียทุกเรื่องจะสะท้อนถึงความเข้าใจ ศัทธา ชื่นชมและเชื่อมั่นในศาสนา แลศีลธรรมอันดี....ซึ่งแสดงถึงอารยธรรมที่สุดยอดมาก..ผู้คนส่วนใหญ่ในประเทศน่าจะเข้าใจเป็นอย่างดีด้วย....ถ้าจะเปรียบเทียบกะที่อื่น...( เพราะส่วนใหญ่จะน่านิยมดูหนังอินดียกันนะคะ..หมายถึงที่อินเดีย...หรือชาวอินเดียที่อื่นๆๆ ) เขาสามารถนำมากลมกลืนในวิถีชิวิตของตัวแสดงและเห็นได้ชัดเจนทุกเรื่อง...และความรักในหนัง รักในตัวแสดง รักในความมีเหตผลที่เป็นจริงและงดงามของหนัง....จะสามมารถซึมซับเข้าไปในใจและหนังอินเดียจะแยกแยะประเด็นได้ย่างมีเหตุ...มีผล สามารถผดุงคุณงามความดีไว้ได้และสามารถงอกงามได้อย่างดีในความคิดคำนึงของผู้ชม...และทำลายความชั่วลงได้อย่างงดงามเช่นเดียวกัน...โดยสามารถสื่อออกมาว่าสิ่งนั้นไม่ดีอย่างไม่มีเหตุอะไรมาโต้แย้งได้เลยว่าเขาเข้าใจผิดพลาด.....โดยที่เราไม่จำเป็นต้องเสียอารมย์กับการเกลียดไปตามตัวแสดง....ไม่ไช่จนกระทั่งว่าเขาแสดงเรื่องไหนก็ลบความไม่ดีออกไม่ได้เลย....เขามีความสุดยอดแห่งศิลปการแสดงจริงๆ....(และเพราะเหตุว่าเรารักดาราด้วยเพราะบทบาทของเขาเป็นตัวอะไรๆๆก็สมจริงไปหมด..และสลับและค่อยๆๆเข้ามาครองใจผู้ชมจนสามารถชนะใจผู้ชมได้อย่างประสบความสำเร็จหมุนเวียนบทบาทได้ยอดเยี่ยม

Date: Fri May 5 10:58:34 2006

ในหนังอินเดียทุเรื่องจะแฝงไว้ด้วยการส่งเสริมให้ทุกคนได้พักผ่อนหย่อนใจ....โดยดูได้จากเพลงในหนัง....จะสื่อออกมาให้เรารู้ว่าเขาไปพักผ่อนหย่อนใจตามแหล่งธรรมชาติเช่นภูเขา ทะเล แหล่งน้ำ สวนสนุก...และประกอบกับการร้องและการเต้น ความรักของพระเอก - นางเอกและตัวแสดงอื่นๆๆ มีความสุขและความเพลิดเพลิน ...หนังจึงยิ่งสวยงามสถานที่ธรรมชาติเหล่านั้นจึงยิ่งดูมีมนต์เสน่ห์....

Date: Fri May 5 11:43:16 2006

หนังอินเดียจะคัดสรรค์การแก้ปัญหาหรือการดำเนินเรื่อง...โดยใช้ความเป็นจริงของหลักวิชาการที่เป็นสากล ความมีคุณธรรม ใช้ภูมิปัญญาที่สั่งสมมาของสังคมอินเดีย ทำให้ผู้ชมมีความรู้และความชัดเจนเพิ่มได้อย่างดี...และมีความหลากหลายมากเพราะมีทุกเรื่อง...ถ้าในระดับมนุษย์ธรรมดาเขาจะค้นหาพลาด แต่เขาจะไม่พลาดถ้ามนุษย์เหล่านั้นตั้งใจทำในสิ่งที่ดี เช่นเรื่องเกียรติสมรภูมิที่พระเอกอะเจย์สังเกตุและค้นหาเหตุผลของข้อมูลที่มักจะถูกฝ่ายตรงข้ามไหวตัวทัน...อะเจย์เกือบพลาดเพราะเป็นแค่เพียงมนุษย์ธรรมดาและก็ไม่พลาดเพราะในที่สุดก็เหมือนมีอะไรมาช่วยคนดีให้เรื่องเบนไปได้ในทางที่เหมาะที่ควร...และมักจะพบแนวคิดแบบนี้ในทุกเรื่อง....และผู้ชมเองก็เริ่มเห็นจริงว่าจริงๆแล้ว ...ชิวิตเคนเราทุกคนจะเหมือนมีอะไรมาคอยช่วยเหลื่อชีวิต...เพียงแต่ถ้ายิ่งเพิ่มสติและศัทธาด้วยตัวเราเองก่อนเราจะเห็นชัดกว่า...เพราะเราเปิดรับความดีความถูกต้องไว้ทุกประตู...ถ้าเราปิดตนเองไว้ด้วยความไร้สติและรันทด...ความดีก็ไม่สามารถหาช่องทางเข้ามาช่วยอะไรได้.. สังเกตุดูสิคะ...หนังอื่นๆๆจึงขาดเสน่ห์ไปถนัดตาเพราะเขาสื่อด้านนี้ออกมาไม่ได้....หนังอื่นๆๆเข้าใจศาสนาหรือไม่ก็ไม่รู้เพราะสื่อออกมาไม่ได้...หนังอื่นๆๆสัมผัสได้ไม่ทุกมิติเหมือนหนังอินเดีย...หนังอื่นๆๆมีแค่เพียงความเก่งของตัวแสดง หรือความรันทดของตัวแสดงซึ่งดูแล้วเป็นจริงได้ไม่ทั้งหมดจึงขาดความเป็นจริงของชีวิตที่แท้จริงโดยไม่ได้รู้เลย แต่หนังอินเดียเขามีความเป็นจริงในระดับที่แตกต่าง.....ดูหนังเรื่องดูมแล้วเราจะได้ยินคำที่อะบิเชคพูดกับจอห์นว่าความดีนำหน้าความชั่วอยู่ 2 ก้าวเสมอ...แน่นอนค่ะก้าวแรกคือต้วของผู้ทำความดีนั้นๆๆ และก้าวที่ 2 คือสิ่งเหนือธรรมชาติ ถ้าในหนังแขกก็จะเป็นการช่วยเหลือจากพระเจ้า (แต่ถ้าในทางศาสนาพุทธของเราก็คือความดีที่เราทำได้แล้วเผื่อแผ่อุทิศให้ทุกสรรพสิ่งรอบๆต้วเราทั้ง 10 ทิศ..อาจารย์ท่านบอกไว้ว่า สิ่งที่อุทิศออกไปจะได้มาเป็นทวีคูณ...เพียงแต่ให้เข้าใจว่าไม่โลภและไม่หวังเอาจากคนที่เราให้เพราะเราจะได้อยู่แน่นอนแล้วในลักษณะของบุญกุศล...เมื่อถึงเวลาสิ่งเหล่านั้นแหละคือความช่วยเหลือที่เรามองไม่เห็นตัว...เพราะเราหมั่นทำไว้ด้วยตัวเราและแผ่ไปโดยมีน้ำใจอันดี...เมื่อเขาเป็นสุขเขาก็จะมีน้ำใจอันดีเผื่อแผ่และนึกถึงเราได้อย่างไม่น่าเชื่อตามภูมิของเขา.....เหมือนเมื่อตัวแสดงในหนังแขกเขาได้รับความช่วยเหลือที่เกินวิสัยมนุษย์ที่หนังอินเดียสื่อออกมาให้เราได้สัมผัสส ...)

Date: Fri May 5 17:40:12 2006

Rkam wrote:

สวัสดีครับ คุณครู อาคาม และ พี่แดง ผมขอสมัครเป็นคนบ้านเดียวกันกับท่านทั้งสองด้วยครับ ดีใจครับ ที่ได้ทราบว่าท่านทั้งสองเป็นคนบ้านเดียวกันครับ เข้ามาทักทายครับ ราชา ไรชาน

ถึงแม้ว่าครูจะดูหนังอินเดียมานาน และสะดุดไปในบางครั้ง แต่ยอมรับว่าระยะหลัง ๆ หนูแดงนี่ดูหนังอินเดียมากกว่าครูซะอีก และมีมุมมองที่กว้างไกลด้วย บางเรื่องที่เอ่ยมาครูก็ยังไม่ได้ดูเลย บางเรื่องครูยังไม่มีความประทับใจและ in ในเนื้อหาเท่าหนูแดงเลย ยอมรับละครับว่าหนูแดงสุดยอดจริง ๆ

สำหรับคุณราชา ไรชาน

ยินดีครับที่จะได้เป็นคนบ้านเดียวกัน ครูยังแปลกใจเลย ตอนแรกที่หนูแดงเล่า ครูก็คิดว่าน่าจะเป็นคนบ้านเดียวกัน เลยบอกชื่ออำเภอนาเชือก(ที่เป็นบ้านพ่อไป แต่ก็อดคิดในใจไม่ได้ว่าน่าจะเป็นคนอำเภอเดียวกัน เผลอ ๆ ญาติผู้ใหญ่ของเราอาจจะเคยรู้จักกันก็ได้ เพราะสมัยก่อนก็มีผู้คนไม่มากนัก เป็นอำเภอเล็ก ๆ เดินไปไหน มาไหน ในตัวอำเภอ ก็รู้จักกันหมด รู้ว่าเป็นลูกเต้าเหล่าใคร)

อยากเจอคุณพ่อ คุณแม่ของคุณแดงจัง จะได้ถามทุกข์/สุข ถามข่าวคราว ท่านคงมีอดีตที่ประทับใจกับตำบลปะหลานของผมหลาย ๆ อย่าง ครูจากบ้านมานานและไม่ค่อยได้กลับบ้าน ทำให้ความทรงจำบางอย่างลบเลือนไป แม้แต่คำภาษาถิ่นที่คุยกันที่เขาเรียกว่าภาษาลาว บางคำกว่าจะนึกได้ว่าเขาเรียกว่าอะไร ก็นานเหมือนกัน แต่เชื่อได้ว่าครูจำและพูดภาษาที่คนชอบเรียกว่า-เว้าลาวได้ 99.99 % เจอคนอีสานที่ไหน ผมไม่เคยพูดภาษากลางเลย บางทีก็หน้าแตก เราพูดภาษาลาว แต่เขากลับไม่พูด

คุณไรชานมีภูมิลำเนาอยู่จังหวัดไหนครับ เผื่อผมมีโอกาสไปแถว ๆ นั้นจะได้ไปทักทายตัวจริงที่บ้านบ้าง เท่าที่ประเมินผมว่าคุณราชาน่าจะมีพรรคพวกเยอะ มีน้ำใจกับเพื่อน ๆ และแจมได้เกือบทุก ๆ เรื่อง เป้นคนใจกว้าง ฯลฯ

ดีใจที่ได้รู้จักทั้งสองคน แม้ไม่ได้เจอตัวตนที่แท้จริง แต่พวกเราก็คุยกันได้อย่างสนิทใจ เหมือนเคยได้รู้จักและสนิทสนมกันมาตั้งนานนะ

ขอให้โชคดีและมีความสุขตลอดไปทั้งสองคนนะครับ ขอให้มีควมเจริญก้าวหน้าในหน้าที่การงานด้วย มีสุขภาพแข็งแรงด้วยนะครับ

Date: Fri May 5 18:23:06 2006

ขอบคณค่ะคุณครูที่ช่วยให้กำลังใจเป็นอย่างดี.....อะแฮ่มๆๆ....คุณราชาเขามีหวานใจเป็นลูกครึ่งขอนแก่น อ่างทองนะคะคุณครู....ก็เลยขอสมัครเป็นเขยอิสาน....

วันนี้เห็นอาบังเข้ามาคุยด้วย....

Date: Fri May 5 18:55:46 2006

อุ๊ยๆๆๆ ...ขอโทษทุกท่านด้วยที่พี่แดงกดชื่อน้องยีนลูกสาว Gene เพราะคอมฯ บ้านพี่แดงจะมีแถบที่พิมพ์ไว้ให้เลือกกดได้....แต่จริงๆๆแล้วจะพออ่านออกเพราะสำนวนน้องยีนจะเด็กๆๆ..เหมือนเขียนเรียงความ...

Date: Mon May 8 19:03:51 2006

หนังอินเดียเขาจะแฝงไว้ให้เรารู้ว่าเขาภาคภูมิใจในองค์ความรู้ของเขาอย่างมากมายและผู้ชมก็รู้ว่าจริงด้วยนะคะ....โดยพี่แดงจะสังเกตุได้จากเราจะเดาแนวหนังของเขาพลาดแล้วพลาดอีกและ...ก็พลาดอยู่ประจำจนจ๋อยเลยแหละ...ไม่กล้าเดาอีกเลยกลัวหน้าแตกเพราะชอบคาดเดาดังๆๆ...อายค่ะ(ปกติไม่ว่าหนังชาติไหนๆๆเล่นไปประมาณ1 - 2 นาทีก็รู้แล้วหละตอนจบ..ก็เลยหมดสนุก...พอดูหนังแขกคุณแดง...พัชรินทร์...เธอก็ชอบเดาออกมาอย่างองอาจซะ...แต่ไม่ถูกซักกะที...ก็เลยดูหนังแขกไปอย่างสงบเสงี่ยมและ..เจียมตัวพร้อมเจียมใจด้วยเวลาหนังเกิดหักมุมแบบที่ทำให้เราคาดไม่ถึงมากๆๆบางครั้งจนต้องดูแล้วดูอีกเพื่อยืนยันเหตุผลนั้น..แต่ยิ่งดูก็ยิ่งรู้ว่าเขาทำถูกต้องจริง...เหมือนเป็นนักเรียนที่นั่งฟังเวลาคุณครูสอนนั่นแหละ...แต่ยอมรับจากใจจริงนะคะว่าเขาเป็นชนชั้นครูเหมือนที่เขาเป็นจริงๆๆ...ให้บทเรียนที่ทำให้นักเรียนตนเองเป็นคนดี เก่งและชาญฉลาดได้...สังเกตุตัวเองดูนะคะ..วัดจากที่เราเริ่มได้รู้จักหนังแขกเราถูกพัฒนาด้านใดบ้าง...)...คือพี่แดงกำลังจะเล่าว่าเขาไม่เคยให้ใครไปก้าวก่ายในความภาคภูมิใจของเขาได้เลย...เรามีหน้าที่ดูอย่างเดียว...เขาอนุญาตให้เราดูและร่วมสนุกในสิ่งที่เขาทำให้เราดูอย่างเดียวเช่นสนุกกับหนัง...สนุกกับการได้มีส่วนร่วมเวลาเขาเต้น..คล้ายกับว่าเขาอนุญาตให้เราเข้าไปร่วมดูได้ไกล้ๆๆเพราะตากล้องพาไปและกิจกรรมการเต้นของเขามีชีวิตเพราะผู้ชมทั้งนอกจอในจอ ผู้เต้นทุกคน (โดยเฉพาะถ้ามีพระเอกร่วมดูนางเอกเต้นกะเราด้วยยิ่งมีชีวิตกว่ามาก...เช่นเรื่องแล้วจะรู้ว่ารักคือะไร..ที่นางเอกเต้นชุดสีฟ้าและพระเอกก็มองเราก็รู้ว่าเขาหลงรักนางเอก...)....แค่นั้นเองค่ะที่เขาให้เราได้มีส่วนร่วม

Date: Tue May 9 22:53:13 2006

เมื่อคืนนี่แดงได้ดูรายการชีพจรโลกที่มีคุณสุทธิชัย หยุ่นและพิธีกรอีกคน...เขาไปวิเคราะห์ที่ประเทศลาว(ตอนที่ดูเป็นตอนต่อเนื่อง...)...ลาวเขาไม่ค่อยจะสบายใจที่ไทยจะทำหนังเกี่ยวกับย่าโม.สมัยเจ้าอนุวงศ์ของลาว..เพราะจะทำให้เกิดความบาดหมางกันได้เพราะปัจจุบันไทยก็ค่อนข้างกระทบลาวแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัวอยู่พอประมาณ...เพราะเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ผู้เขียนก็จะเขียนให้ตนเองถูก...ไทยก็มองว่าต่อต้านผู้รุกราน...ลาวก็จะมองว่ากอบกู้เอกราช....แต่ถ้าไทยจะดูหนังอินเดียเรื่องที่คุณราชาพูดถึงแล้วทำประเด็นให้ได้คล้ายคลึงก็จะเยี่ยมนะคะ???....ถ้าไทยยังคิดอยากจะทำ....

Date: Wed May 10 19:19:05 2006

หนังอินเดียทุกเรื่องคนที่เป็นลูกชายมักจะเล่าอาหารฝีมือแม่อย่างรักใคร่ชื่นชมและคิดถึงนะคะ....ทำให้เราเห็นจริงเมื่อนึกถึงว่าเวลาแม่พาทานอะไรก็ดูอร่อย...เป็นการบอกเล่าเพื่อให้ผู้หญิงมีความมั่นใจในกาทำอาหารเพราะเป็นหน้าที่ของแม่บ้าน(พี่แดงคิดต่อนิดนึงว่าถึงแม้ไม่มีเวลาเราก็ไม่ควรปล่อยหน้าที่แม่บ้านจนเกินไปอาจจะหาร้านที่ครอบครัวเราทานได้และจัดหาเข้าบ้านเป็นบางครั้ง..แต่ก็ต้องสอบถามสมาชิกในบ้านด้วยว่าจะถูกใจหรือไม่...)

Date: Thu May 11 09:04:29 2006

หนังอินเดียจะเป็นการจำลองชีวิตมนุษย์จริงๆๆลงในรูปแบบของหนัง( ถ้าเราเคยได้ดูการ์ตูนหรือเกมที่เขาทำให้มีสาระเหมือนของจริงเช่นเกมนั้นจะมีทำกับข้าว...พี่แดงเห็นน้องยีนเล่นนะคะ..มีเลี้ยงสัตว์...มีเกมแข่งขันกีฬาฟุตบอล หรือการ์ตูนแข่งกีฬาฟุตบอล...ซึ่งการร์ตูนนั้นๆๆเป็นการทำให้คล้ายหนังนะคะในความคิดของพี่แดง )....

และลองนึกเทียบกับหนังแขกกับการดำเนินชีวิตของคนเราทุกคนดูนะคะ....พี่แดงเห็นหนังแขกทุกเรื่องพยายามนำการดำเนินชีวิตจำลองลงไว้ในรูปแบบของหนังและทำได้อย่างดีเสียด้วยนะคะเพราะต้องมีองค์ความรู้ที่ดีเลยทีเดียว...รูปแบบที่จำลองไว้สามารถสะท้อนภาพออกมาให้ผู้ชมได้เห็นขอบเขตของชีวิตเพราะเริ่มมีตั้งแต่ก่อนตื่นนอน(ฝัน) ตื่นนอน ออกกำลังกาย อาบน้ำ อ่านหนังสือพิมพ์ ทานอาหาร สวดมนต์ก่อนไปทำงาน ไปทำงานที่มีคุณค่านะคะ(เขาสะท้อนการทำงานที่จริงจังและรักงานได้ดีด้วยนะ..)หรือบางเรื่องเราจะเห็นคำว่าต่อสู้กับชิวิตได้เลยนะคะ....กลับบ้านและทำกิจกรรมที่บ้านเช่นทำอาหาร.ดูทีวี..อ่านหนังสือ พูดคุยกัน บางครั้งก็ไปงานเลี้ยงสังสรรค์หรือไปเที่ยวตามสถานบันเทิงบ้าง ถึงวันหยุดก็ไปพักผ่อนหย่อนใจบ้าง ไปชอบปิ้งบ้าง ไปเที่ยงสวนสนุก ไปวัด ไปทำบุญตามสถานเลี้ยงเด็ก เมื่อมีวันสำคัญต่างๆๆก็มีกิจกรรมเช่นพิธีแต่งงาน งานประเพณีต่างๆ วันประเพณีต่างๆ .... สิ่งที่กล่าวมาอาจจะไม่ครอบคลุมนักนะคะ(ช่วยกันเติมนะคะ) เมื่อรู้ขอบเขตของชีวิตแล้วก็แล้วแต่ว่าเราผู้ชมจะนำไปใช้ทำอะไรได้ตามความถนัดของตนเอง...บางคนอาจะนำไปทำงานสร้างสรรค์จนได้งานที่เรียกว่านวัตกรรมใหม่ได้เลยทีเดียว.....เช่นหนังเรื่องใหม่ ละครเรื่องใหม่ นวนิยายเรื่องใหม่เป็นต้น

สิ่งเหล่านั้นที่พี่แดงเรียกว่ารูปแบบในการดำนินชีวิตเป็นความสัมพันธ์ของชีวิติมนุษย์ต่อสิ่งแวดล้อมและทุกๆด้านของการที่จะมีชีวิตได้ดีกว่า....ในหนังอินเดียทุกเรื่องจะมีครบถ้วนงดงามตามศิลปะของหนังเสมอ...ทำให้ผู้ชมได้นึกตามว่าเราดูเรื่องจริงแต่จรรโลงใจได้มากมาย....

และในที่สุดเราดูหนังอินเดียไปมากเรื่องเข้าๆๆ...เราจะค้นพบกับคำว่า " ความเหมือนที่แตกต่าง" ได้แน่นอนและแดงแน่ใจว่าทุกคนต้องคิดตรงกับพี่แดงคิดหรืออาจจะมีคำอื่นที่คล้ายกันกับคำนี้ก็อาจเป็นได้...เพราะหนังอินเดียทุกเรื่องไม่มีความเหมือนกันในลักษณะที่เป็นความเฉพาะของชีวิตและจิตใจ...โดยดูได้จากแนวหนังจะไม่เคยซ้ำแนว(แต่จะมีรูปแบบของการดำเนินชีวิตเหมือนกันทุกเรื่อง)..เพราะหนังอินเดียเขาสะท้อนความหมายให้ทุกคนตะหนักว่าไม่มีใครจะมีอะไรได้เหมือนกันไปได้หมดแม้กระทั่งแฝดเหมือนใช่มั้ยคะ...ก็คือทุกชีวิตเรามีรูปแบบการดำเนินชีวิตที่เหมือนหรือคล้ายคลึงกันแต่เกร็ดของชีวิตแต่ละคนจะแตกต่างกันไป....และทั้งหมดนี้พี่แดงคิดว่าต้องเป็นที่มาของสาขาวิชาที่สถาบันการศึกษาได้นำมาให้ศึกษาเล่าเรียนเพื่อให้มนุษย์อยู่ได้อย่างดีกับสิ่งต่างๆๆรอบรอบตัวเขาที่เราเห็นว่ามีหลากหลายสาขามากๆๆเลยหละ...แต่จะมีสาขาที่แต่ละคนถนัดกันไป...สาขาที่ถนัดก็ไม่ไช่จะทำให้มนุษย์เหมือนกันได้ทุกอย่าง....พี่แดงจึงเพิ่มเติมอีกด้วยคำว่าชีวิตทุกคนมีความจำเพาะก็ว่าได้นะคะ.....

Date: Mon May 15 23:03:20 2006

พี่แดงคาดว่าหลายๆๆท่าจะต้องได้เคยสังเกตุเห็นความจริงอีกข้อที่ทำให้หนังอินเดียยิ่งทรงไว้ซึ่งความลึกซึ้ง....ก็คือการเชื่อมโยงเหตุการณ์หรือประเด็นสำคัญค่ะ...เช่นในหนังเรื่องสวาเดสเราจะพบเหตการณ์ที่เชื่อมโยงกนในเนื้อเรื่องคือฉากที่โมฮานนั่งมองออกมานอกหน้าต่างขณะเครื่องบินกำลังจะลงจอด...มองภูมิประเทศบ้านเกิดที่จากไปนานทางหน้าต่างด้วยความรัก ชื่นชม และยินดีที่ได้กลับมาเห็นอีกครั้ง. (ฉากนี้โมฮานมองมาจากระดับที่สูงมากจึงยิ่งมองดูสวยงามและยังอยู่ในระดับเพียงผิวเผินอยู่มากดูเขามีความสุขและความหวังเพราะคิดถึงแม่นม..)....ฉากนี้จะเชื่อมโยงให้ผู้ชมเปรียบเทียบกับอีกฉากคือ...ฉากที่โมฮานเศร้า สะเทือนใจจากการเห็นภาพและได้รับทราบข้อมูลจากครอบครัวชาวนาที่เช่านาคุณครูกีต้าและมองออกมาทางหน้าต่างรถไฟ...เห็นเด็กชายถือตะกร้าใส่ถ้วยน้ำชา และกาน้ำชาพร้อมกับตะโกนขายน้ำ...โดยปกติโมฮานจะดื่มน้ำแร่จากขวดที่ได้มาตรฐานการผลิต...แต่วันนั้นโมฮานยอมซื้อและดื่มน้ำจากเด็กขายน้ำ...เพราะว่าเขาสงสารสภาพความด้อยโอกาส...และในความคิดเขาขณะนั้นน่าจะคิดว่า...ถ้ามีการนำความรู้เกี่ยวกับสุขอนามัยมาพัฒนาจากของเดิมที่ดีอยู่กว่า 80 % แล้วหละเพราะเป็นน้ำชาที่ผ่านการต้มมาแล้วและถ้วยแบบนั้นในประเทศอินเดียเขานำมาใช้เพียงครั้งเดียวและผู้ที่ใช้จะทุบแตกไปเองเลย(พี่แดงดูจากสาระคดีตามรอยพระพุทธเจ้า..)โดยถ้ามีการดูแลให้ความรู้เพิ่มอีกไม่มากมายก็สามารถนำมาเป็นสินค้าที่ได้มาตรฐานได้ไม่แพ้นำแร่ที่โมฮานเคยดื่ม...(ฉากนี้โมฮานมองลึกซึ้งเพราะเข้าใจสภาพที่เป็นจริงมากกว่าดูเขาสะเทือนใจมาก..น้ำตาไหล..เป็นฉากที่เปรียบเทียบว่าถ้ามองในระดับต่ำกว่าจะเห็นชัดเจนถึงสภาพที่เป็นอยู่...ซึ่งก็น่าจะมีความหวังว่าจะสวยงามได้เช่นกันถ้าได้รับการพัฒนาอย่างร่วมแรงร่วมใจ...)....

ยังมีอกหลายเรื่องนะคะ...เดี๋ยวจะมาเล่าต่อ....

Date: Tue May 16 09:21:09 2006

สวัสดีครับเพื่อนๆ นกแลกำลัง รอพี่แดงเขียนต่อนะ แบบว่า อ่านแล้วประทับใจครับ
นกแล กล้วยแขก Khushi
บินไปกับวันสวยๆ

Date: Tue May 16 22:27:36 2006

สวัสดีค่ะคุณนกแลและทุกๆๆท่าน......

สาระต่อไปได้จากนังเรื่องสวรรค์เบี่ยงเปลี่ยนทางรักนะคะ....หนังเรื่องนี้จะเชื่อมโยงให้ผู้ชมเห็นคำว่า...พรหมลิขิต....ฉากที่นางเอกเกือบพลาดรถไฟที่จะไปเที่ยวยุโรปแต่พระเอกชารุกฮ์ มาถึงพร้อมๆกะนางเอกคาโจลแต่ขึ้นรถไฟได้ก่อนและมองเห็นนางเอกกำลังจะพลาดรถไฟจึงยื่นมือลงไปจับมือนางเอกและดึงขึ้นรถไฟได้อย่างปลอดภัยนะคะ(ฉากนี้เริ่มต้นรู้จัก...).และจะมีฉากคล้ายคลึงกันในฉากสุดท้ายที่พ่ออมริต ปุรี อนุญาติให้นางเอกไปหาพระเอกได้ตอนนั้นระเอกอยู่บนรถไฟแล้ว...นางเอกก็วิ่งตามไป...พระเอกก็ตื้นตันใจและยื่นมือมารับนางเอกขึ้นรถไฟไปได้อย่างปลอดภัยเหมือนฉากแรกเลยค่ะ(ฉากนี้สมหวังในรัก...)

Date: Sat May 20 22:03:38 2006

ในทัศนะของพี่แดงเอง..พี่แดงเห็นหนังอินเดียทุกเรื่องเป็นเหมือนวิชาเรียนที่บรรจุไว้ในมหาวิทยาลัยของโลกซึ่งทุกๆๆคนจะสามารถเข้าศึกษาในชั้นเรียนได้ตลอดเวลา...เนื้อหาในหนังอินเดียแต่ละเรื่องสามารถเข้าใจได้ในผู้คนทุกระดับ...(แม้กระทั่งเด็กเล็กๆๆที่เพิ่งหัดเรียนรู้..ถ้าพ่อ - แม่มองเห็นความสำคัญเช่นเพลง.. การเต้น...เวลาทักทายสวัสดี..เวลาเขาแตะเท้าผู้ใหญ๋...เวลาเขาไหว้พระสวดมนต์เป็นต้นเป็นการฝึกให้เด็กเริ่มรับความรู้สึกอ่อนโยนและนุ่มนวนที่เห็นเป็นรูปธรรม...เช่นที่เราได้เห็นที่น้องขัญข้าวเล่าถึงน้องสาวคือน้องขวัญข้าว 2 น้องยีนลูกสาวพี่แดงเองและมีเด็ๆๆอีกหลายคนที่พี่แดงเห็นนะคะ )..ทุกชนชั้นวรรณะ..ทุกระดับการศึกษา...ทุกเชื้อชาติ..ทุกศาสนา...ทุกภาษา.เช่นตัวอย่างจากเราทุกคนที่ได้ศึกษาเรื่องราวหนังอินเดียจากเวปฯคณโมนี่แหละนะคะ....เพราะหนังของเขามีเนื้อหาที่เป็นจริงได้..และจะพบการUpdateในทุกๆๆด้านเสมอๆๆในหนังอินเดียโดยเราจะสังเกตุได้จากเนื้อหาในหนังกับข่าวสารและเรื่องราวที่เป็เหตการณ์ปัจจุบันต่างๆๆ...ซึ่งเป็นการเปรียบเทียบกับคำไม่มีใครแก่เกินเรียนได้....เพราะโดยปกติแล้วทุกชีวิตพอจบการศึกษามาแล้วก็...ฟังข่าวบ้าง...ดูละครหลังข่าวบ้าง...ดูสารคดี ดูรายการโชว์..ไปทำงาน..พักผ่อน...วนไปเวียนมา..การวิเคราะห์ข่าวหรือเรื่องราวจากละครก็ไม่ค่อยจะได้ทำเพราะอาจจะดูแค่เพลินๆๆไปเพื่อคลายเครียด???...ถ้าเรื่องราวในชีวิตประจำเหล่านั้นจะบวกการหนังอินเดียเข้าไปด้วย.. ..ทุกคนจะเริ่มหันกลับมาคิดว่า...เห็นชัดเจนเลยว่าหลายคนเรียนจบแล้วก็จบเลย...และเชื่อแน่ว่าคำว่าหนังอินเดียเป็นวิชาเรียนของมหาวิทยาลัยโลกเหมือนทัศนะของพี่แดงจะต้องออกมาจากความรู้สึกของทุกๆๆคน...

พี่แดงเขียนสาระส่วนนี้เสร็จต้องขอขอบคุณคณพลอยกะคุณราชานะคะที่ทำให้พี่แดงคิดเรื่องนี้ได้แจ่มชัดขึ้นมาได้มากกว่าที่เคยคิดไว้(เห็นในกระทู้รหัสลับดาวินชี่ของคุณราชาค่ะ)...ขอบคุณน้องข้าวและทุกๆๆคนด้วยนะคะ

เล่าแล้วพี่แดงก็จะเปรียบอีกคำว่าหนังอินเดียเปรียบเสมือนอากาศดีที่จำเป็นต่อการเจริญเติบโตขอทุกๆๆชิวิตโดยส่วนใหญ๋...

Date: Sat May 27 09:24:28 2006

...สวัสดีค่ะทุกท่าน...

.............. สาระต่อไปนั้โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ.................

พี่แดงมักจะพูดประจำว่าดูหนังอินเดียแล้ว...เหมือนว่าชาวอินเดียเนี่ยนะคะเขาจับจองเขตสวรรค์ไว้กันแล้วหละ....พระเอกนางเอกช่างสวยงามราวกะเทพบุตรและเทพธิดา(ได้ดูเรื่องแรงรัก...ที่เขาบอกว่าผู้หญิงอินเดียเปรียบเสมือนเทพธิดา...พี่แดงก็ชอบใจที่เขาพูดได้เหมือนที่พี่แดงคิด...)..ถ้าใครได้ฟังเรื่องกลียุค = ที่มีความหมายว่าเป็นยุคมืดเป็นยุคที่เลยกึ่งพุทธกาลมา...ผู้คนยิ่งห่างไกลความเข้าใจด้านศาสนาเพราะเป็นยุคที่ท่านว่าภูมิที่ต่ำกว่ามนุษย์เช่นเปรต อสูรกาย เดรัจฉาน นรก เขาเริ่มหมดกรรมในส่วนนั้น..และมีบุญได้เกิดเป็นมนุษย์และมาเกิด..ซึ่งจิตวิญญาณบางดวงอาจจะไม่เคยถูกความดีงามขัดเกลามาเลยด้วยซ้ำคือเขาเริ่มเหมือนกับเรียนรู้เอาใหม่...พัฒนาการทางด้านจิตใจ จิตวิญญาณก็คงเริ่มมาจากการติดลบ (คือการคิดด้านลบ...)..ก็วุ่นวาย...วุ่นวาย...และจะว่นวาย...และผู้ที่ท่านทำหน้าที่ปรับสมดุลและทำลายร้างโลกก็จะทำหน้าที่ของท่านเมื่อถึงกำหนด...เป็นเรื่องที่ต้องเป็นไปอยู่แล้วไม่มีอะไรห้ามได้....เรามีหน้าที่รักษาเราเองและคนที่เรารักทั้งหลายรวมทั้งคนอื่นๆๆบ้างตามกำลังบุญแห่งตน...โดยแสวงหาความรู้ที่ปลอดภัยคือแสงธรรมที่จะนำทาง

เราพอทราบว่าคนอินเดียนับถือพระเจ้า...และก็ต้องแน่นอนหละที่เผ่าพันธ์ของเขาก็ต้องขัดเกลาตนเองให้เหมือนเทพบุตรและเทพธิดาอยู่เสมอๆๆ...และจนเป็นอัตโนมัติคือซึมซับไว้ในสายเลือด...และจะเป็นไปโดยจิตใต้สำนึก...พระเอกหนังอินเดีย(คือเทพบุตร) นางเอกหนังอินเดีย(คือเทพธิดา)และดาราอื่นๆๆ..เขาตั้งใจและบรรจงถ่ายทอดคุณธรรมในแดนสวรรค์สมบัติเพื่อช่วยดึงสรรพชิวิตที่มีบุญพอที่จะได้ดูหนังอินเดีย...ได้เข้าใจโดยไม่ต้องพยายามอะไรมากมาย...เพราะดูแล้วเหมือนเขาไม่ค่อยจะโปรโมทหนังเท่าไหร่นะคะ...เทพบุตรและเทพธิดาเหล่านั้นทำหน้าที่แทนพระเจ้าเพื่อชักชวนชี้แนะความดีให้เราเขาใจได้อย่างลึกซึ้งและนุ่มนวล...ให้ทุกชีวิตพยามยามยืนหยัดขึ้นให้ได้ด้วยขาของตนเอง....คนอินเดียเขาทำหน้าที่ให้กำลังใจ ให้ความรู้แก่ชาวโลก...ไม่ใช่เพียงแค่เพื่อช่วยให้มีชิวิตรอดได้เพียงแค่หมดอายุขัย...แต่ยังมองถึงอนาคตในโลกหน้าของจิตวิญญาณดวงนั้นๆๆด้วย..

Date: Sat Jan 6 11:02:03 2007

daeng wrote:

ในหนังแขกเนี่ยนะ.....ลองสังเกตุดูนะคะว่าเขามีสาระอะไรแฝงไว้.....

พี่แดงเห็นการรงค์ต่างๆๆค่ะ...หลายอย่างนะคะเช่น

*** ฉากที่ตัวแสดงเช่นพระเอกนางเอกถูกรถชนอย่างน่ากลัวแบบจับใจเลยหละค่ะ.....เขารณรงค์เรื่องอุบัติเหตุจราจร.....พี่แดงว่าถ้าใครดูแล้วจะ....ชงัดเลย....ติดตาติดใจทำให้ผุดอยู่ในความทรงจำเมื่อเราออกสู่ท้องถนน....เช่นเรื่องฟ้ามิอาจกลั้นรัก.....โลกสร้างมาให้เรารักกัน...ท้าหัวใจพ่อ.....เวปไซด์ความรักดอทคอม.....

ความคิดเห็นที่ 220
***ข้อความนี้จะตั้งใจจะ post ที่กระทู้"หนังแขกมีอะไรแฝงไว้" ที่หน้า 2 เวปฯ thaimohabbat.com ค่ะแต่postไม่ได้..นำมาฝากไทยฟิล์มก่อนค่ะ....***
พี่แดงได้มีโอกาสได้รูจักและคุ้นเคยกะพี่ว่านที่เวปฯnangindia.comค่ะ..พี่ว่านเป็นมีคุณพ่อเป็นคนอินเดีย คุณแม่เป็นคนไทยนะคะ..พี่ว่านเล่าเรื่องราวที่คุณพ่อมักจะสอนลูกๆ..ประทับใจมากค่ะ...และมีข้อความหนึ่งที่ตรงกะกระทู้นี้ค่ะพี่แดงจึงเก็บมาฝาก...คุณพ่อพี่ว่านบอกว่าลูกๆต้องดูหนังอินเดีย..เพราะการดูหนังอินเดียเป็นการเสพศิลป์....คำว่าเสพศิลป์ตรงใจพี่แดงมาก..และเป็นคำที่เหมาะมากพี่แดงพูดเหมือนคุณพ่อพี่ว่านไม่เป็นแต่ว่าใช่คำนั้นเลยค่ะ....และพี่แดงจะรวบรวมขึ้นมาใหม่ในทัศนะของพี่แดงเองด้วยว่า...หนังอินเดียมีศิลปะการทำหนังที่ยอดเยี่ยม...สามารถถ่ายทอดศาตร์ต่างๆในโลกของเรา...ลงเป็นศิลปะบนแผ่นฟิล์มได้อย่างงดงามน่าทึ่งค่ะ...เพื่อสื่อสารให้คนดูสามารถเข้าใจเรื่องที่ยากๆ..ให้ดูง่ายและงดงาม..ลึกซึ้งกว่าที่เคยคิดว่าลึกซึ้ง....
***และก็คัดมาจากไทยฟิล์มค่ะ***

Date: Sat Jan 6 11:04:02 2007

ความคิดเห็นที่ 220
***ข้อความนี้จะตั้งใจจะ post ที่กระทู้"หนังแขกมีอะไรแฝงไว้" ที่หน้า 2 เวปฯ thaimohabbat.com ค่ะแต่postไม่ได้..นำมาฝากไทยฟิล์มก่อนค่ะ....***
พี่แดงได้มีโอกาสได้รูจักและคุ้นเคยกะพี่ว่านที่เวปฯnangindia.comค่ะ..พี่ว่านเป็นมีคุณพ่อเป็นคนอินเดีย คุณแม่เป็นคนไทยนะคะ..พี่ว่านเล่าเรื่องราวที่คุณพ่อมักจะสอนลูกๆ..ประทับใจมากค่ะ...และมีข้อความหนึ่งที่ตรงกะกระทู้นี้ค่ะพี่แดงจึงเก็บมาฝาก...คุณพ่อพี่ว่านบอกว่าลูกๆต้องดูหนังอินเดีย..เพราะการดูหนังอินเดียเป็นการเสพศิลป์....คำว่าเสพศิลป์ตรงใจพี่แดงมาก..และเป็นคำที่เหมาะมากพี่แดงพูดเหมือนคุณพ่อพี่ว่านไม่เป็นแต่ว่าใช่คำนั้นเลยค่ะ....และพี่แดงจะรวบรวมขึ้นมาใหม่ในทัศนะของพี่แดงเองด้วยว่า...หนังอินเดียมีศิลปะการทำหนังที่ยอดเยี่ยม...สามารถถ่ายทอดศาตร์ต่างๆในโลกของเรา...ลงเป็นศิลปะบนแผ่นฟิล์มได้อย่างงดงามน่าทึ่งค่ะ...เพื่อสื่อสารให้คนดูสามารถเข้าใจเรื่องที่ยากๆ..ให้ดูง่ายและงดงาม..ลึกซึ้งกว่าที่เคยคิดว่าลึกซึ้ง....
***และก็คัดมาจากไทยฟิล์มค่ะ***

Date: Sun Jan 14 16:37:37 2007

***พี่แดงมักต้องได้ค้นหาหนังสือที่เรื่องอะไรๆก็ตามที่มักอยู่ในความสนใจค่ะ...วันนึงก็ได้หนังสือเล่มนึงมาชื่อหนังสือ"ร้อยคำที่ควรรู้"...ผู้แต่ง ดร.เสรี พงศ์พิศ...มีคำนิยามของคำต่างหลายคำนะคะ...และคำที่พี่แดงจะนำมาลงในวันนี้พี่แดงได้อ่านแล้วทำให้พี่แดงเชื่อมโยงเข้ากับการดูหนังได้ด้วยนะคะ...และยิ่งพบความคหมายที่เราทราบแต่พูดเป็นคำพูดเราเองไม่เป็นมากขึ้นในหนังอินเดีย....และเชื่อมโยงได้แม้กระทั่งศาสนาพุทธที่พี่แดงศัทธามั่นค่ะ...ลองอ่านดูนะคะ..คำว่า..***

องค์รวม(Holistic..)

องค์รวมเป็นแนวคิดที่อธิบายว่า ทั้งหมดของสิ่งหนึ่งสิ่งใดเกิจากส่วนต่างๆ ที่สัมพันธ์และขึ้นต่อกัน อย่างไรก็ดี องค์รวมเป็นอะไรที่ใหญ่กว่า มากกว่า และใหม่กว่าแค่การเอาส่วนประกอบต่างๆมารวมกันหรือบวกกัน (the whole is more than the son of all parts)

แนวคิดแบบองค์รวมอธิบายว่า คุณสมบัติบองระบบไม่อาจกำหนดได้หรืออธิบายได้โดยเอาส่วนประกอบทั้งหมดมารวมกัน ชีวิตของคนเป็นองค์รวมที่ไม่อาจอธิบายหรือเข้าใจได้โดยพิจารณาองค์ประกอบต่างๆ แบบแยกส่วนแล้วเอามารวมกัน ชีวิตเป็นระบบ เป็นสายใยที่เชื่อมโยง เป็นข่ายที่สัมพันธ์ ก่อให้เกิดความจริงที่เรียกว่าชีวิต องค์รวมป็นทั้งหมดที่แบ่งแยกมิได้ เพราะถ้าหากแบ่งแยกก็ไม่มีความเป็นจริงที่เป็นอะไรที่ใหญ่กว่าส่วนต่างๆ มารวมกัน แยกส่วนอวัยวะต่างๆ ออกจากัน คนก็ตาย ไม่ใช่คนอีกต่อไป

ความคิดที่เป็นระบบ(systems thinking) จึงประกอบด้วยความคิดรวบยอด(concepts)ที่เป็นองค์รวมทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็น องคาพยพ(organism) บูรณาการ(integration)ผนึกพลัง ประสานพลัง หรือสะงเคราะห์พลัง(synergy)และอื่นๆ

แนวคิดองค์รวมตรงกันข้ามกับ..แนวคิดแบบลดทอน..(reductionism)..หรือแยกส่วน...วึ้งวิทยาศาสตร์แบบกลไกลใช้กันมาหลายร้อยปีและยังมีอิทธิพลอยู้ในปัจจุบัน การลดทอนหมายถึงการทำให้ความจริงลดลงมาเหลือแค่เรื่องเดียวที่อธิบายได้ในตัวมันเองการแพทย์แผนปัจจุบันกระแสหลักเป็นตัวอย่างของการลดทอนโดยพิจารณาโรคแบบแยกส่วน อย่างโดดเดี่ยวเป็นเรื่องๆแล้วรักษาแบบแยกส่วน ไม่ได้พิจารณา"คน" แต่พิจารณา"โรค" พิจารณาอวัยวะส่วนหนึ่งเท่านั้น

องค์รวมเป็นแนววามคิดดั้งเดิมของปรัชญาตะวันตกและตะวันออก แตเมื่อผ่านไปหลายศตวรรษ ตะวันตกค่อยๆแยกส่วนความคิดแลพัฒนามาถึงที่สุดในยุคฏิวัติวิทยาศาตร์ ปฏิวัติอุตสาหกรรมในสามร้อยปีที่ผ่านมา ขณะที่ปรัชญาตะวันออกปรัชยบาฮินดู พุทธปรัชญา ปรัชญาจีน เต๋า เซน ล้วนแต่พูดถึงสัจธรรมที่เป็นองค์รวม สอดคล้องกับฟิสิกส์สมัยใหม่ที่เห็นความสัมพันธ์แบบองค์รวมของสรรพสื่ง และเห็นความคล้ายและเหมือนระหว่างปรัชญาตะวันออกและฟิสิกส์สมัยใหม่ วึ่งเข้าใจเหมือนกันว่า "เด็ดดอกไม้ดอกเดียวกระเทือนถึงดวงดาว"

***พิจาณาตามนั้นดูนะคะ แล้วสังเกตุว่าการดูหนังและความคิดเห็นต่างของเราเป็นตามนั้นจริงๆเพียงแต่เราให้คำนิยามความรู้และความเห็นของเราไม่ชัดเจนเหมือนที่หนังสือกล่าว...และเป็นได้ด้วยว่าเราเองอาจนำความคิดเห็นที่หนังสือไม่ได้กล่าวมารวมเข้าได้ด้วยนะคะ..เพราะเราอาจค้นพบจากความรู้และความเห็นของเราเพิ่มเติมได้อีก...หรืออย่างน้อยเราเองอาจขยายคำนิยามตามนั้นให้แจ่มชัด..เพราะความเข้าใจที่ได้จากการทำจริงๆ..ก็เป็นไปได้มากค่ะ...วึ่งเรียกว่าองค์ความรู้(km)นั่นเองค่ะ...