ฮ่าๆๆๆๆ

ให้เพื่อนมาดูหนังอินเดีย นี้อยากกว่าทำรายงานให้ได้ เอ อีก

แฟลตเมท เรานี้เห็นเป็นหนังอินเดียก็บอกไม่ไหว ไม่ดู

จนเมื่อสองวันก่อนได้เรื่อง kuch naa kaho มา เราดูไปได้หน่อย แล้วแฟลตเมทกะเพื่อนมาเห้นเลยยอมนั่งดูด้วย เพราะ Ash สวยมากกก

ในที่สุดก็ดูจนจบ ตอนนี้แฟลตเมทเริ่มตะงิดๆๆขอยืม devdas ไปดู อิอิ ถือว่าประสบความสำเร็จ  

สวัสดีครับ พี่แดง ผมbinนะพี่ยินดีที่ได้รู้จักครับ

เคยเข้ามาอยู่พักนึงแล้วก็หายไป ก็พยายามจะเข้ามาอยู่แต่ตั้งแต่เอาหนังมาทำเองก็รู้เลยว่ามันไม่ค่อยมีเวลาเลย

ช่วงนี้ก็กำลังจะเร่งเรื่อง family ของท่าน amitabh bachchan , akshay kumar , bhumika chawla

ได้ตั้งชื่อไทยว่า  เลือดแค้นล้างอิทธิพล  ตอนนี้กำลังยิง subthai อยู่ดรับ

ส่วนอีกเรื่อง kalyug  หรือเว็บฉาวคาวโลกีย์ เป็นหนังแนว drama ครับ

ทั้วสองเรื่องจะออกต้นเดือนหน้าครับ พร้อมกับเรื่อง culcutta mail ของ evs ครับ

ว่าแต่เรื่องหนังอินเดียที่ พี่ว่าไม่ work ในบ้านเรามันมีที่มาที่ไปที่ค่อนข้างจะปวดหัวอยู่มากเลยละพี่

แต่ถึงยังไงก็คิดว่าไม่นานครับไม่นาน หนังอินเดียจะโตแน่นอน หนังที่ออกมาชนิดที่ดูแล้วส่ายหัว หรือที่เรียกกันว่า

ไม่ไหวเลย  จะหมดไปครับจะเหลือแต่หนังคุณภาพอยู่ วันนั้นพี่ยื่นเรื่องไหนให้เพื่อนบ้านดู รับรองครับมีเฮ

ยังไงก็ทั้งชีวิตคงจะต้องผลักดันให้สำเร็จ เผื่อมีหนังอินเดียพากย์ไทยเข้าโรงขึ้นมาพี่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น....

ด้วยความขอบคุณครับ

คิดถึงทุกท่านนะครับ

น่านดิ  เห็นด้วยกะพี่นกแลนะคะ  พี่บินใจดี๊ใจดีรีบมาแจกหนังให้น้องๆหน่อยเร้ว..

ข้าวเองก็ประสบปัญหาเรื่องการโปรโมตหนังอินเดียเหมือนกันค่ะ พยายามเอาไปให้ใครดู ยัดเยียดให้ยืมก็แล้ว อะไรก็แล้วก็ไม่ค่อยจะยอมดูกัน บอกว่าขี้เกียจดูเต้นวิ่งไปวิ่งมา ข้าวก็พูด ..พูด.. จนปากเปียกปากแฉะค่ะ ว่าหนังอินเดียปัจจุบันไม่เหมือนแต่ก่อน และสนุกมากๆ ก็ไม่ค่อยยอมเชื่อ  อุตส่าห์กล่อมว่าดีจริงๆ นะ ขนาดข้าวไม่คิดว่าจะชอบได้ยังชอบเลย  แล้วข้าวก็เอา Mohabbatein ยัดใส่มือว่า "เอาไปดูซะ"  เชื่อไหมคะ ข้าว"บังคับให้ยืม" ไปเดือนกว่าแล้ว  จะเอามาคืนท่าเดียว บอกยังไม่ได้ดูเลย ไม่มีเวลา ข้าวก็ยังไม่ยอมเอาคืนอ่ะ บอกยังไม่ดูไม่ต้องเอามาคืน 

อีกหนนึงกะเพื่อน  คนนี้ยืมหนังสือ ยืมหนังข้าวประจำ  ยืมทีละ 10- 20 แผ่นแน่ะ แล้วก้อนาน แต่ไว้ใจได้อย่างนึงคือไม่ค่อยหาย  แต่มีหนนึงนะ เอาไปนานอ่ะ โห...ลายหมดเลย เสียด๊าย เสียดาย หนังสือก็ยืมจนกระดาษขาวกลายเป็นเหลืองอ่ะ  ถึงได้เอามาคืน  เพื่อนคนนี้ข้าวเปิด Mohabbatein แล้วบังคับให้ดูพร้อมกันที่บ้านข้าวน่ะแหละ  และแล้วก็เสร็จไอ้ข้าว.. ดึงมาเป็นสาวกหนังอินเดียได้สำเร็จ  ขากลับเอา Mohabbatein 3KG กะ  ็Hum Apke ให้ยืมติดมือกลับบ้านไป  และแล้วคุณเธอก็ทยอยมายืมหนังข้าวไปเรื่อยๆ  คราวนี้มีหนังอินเดียติดไปด้วย  แต่เรื่องของเรื่องคือ น้องเพื่อนน่ะค่ะ  เอาเรื่อง Chori Chori Chupke Chupke ไปเปิด คือดูจากปกไม่รู้ว่าเป็นหนังอินเดียน่ะ  แต่พอเปิดดูแค่ตอนต้นๆ เรื่องรู้ว่าเป็นหนังแขกเท่านั้นแหละ ปิดเลยค่ะ 

 เฮ้อ ข้าวว่าเรื่องหนังอินเดียในไทยก้อไม่ใช่ง่ายนักหรอกค่ะ  ที่จะเปลี่ยนความเชื่อ และทัศนคติ เก่าๆ ที่คนไทยมีต่อหนังอินเดียไปได้  ข้าวเองก็ไม่นึกว่าการประชาสัมพันธ์หนังอินเดียที่เรารักจะยากขนาดนี้  ขนาดในกลุ่มคนรู้จักนะเนี่ย 

daeng wrote:

---

             เฮ้อ.....น้องข้าวเล่าจน....เหมือนพี่แดงเล่าเองเลย...เหมือนกันเด๊ะเลยค่ะ..บางคนก็บอกว่าดีแต่เขาจนนะอินเดีย...และไม่ดูอีกกลัวจะเชยยย...งง..ทำไมคนไทยเนี่ยถึงก็อบปี้เดียวกันเลยนะ...เช่นดูหนังไทยแล้วก็กอบปี้หนังไทยมาใช้โดยไม่รู้ตัวเพราะหนังไทยฝังลงจิตใต้สำนึกซะแล้ว...เวลาดูก็ช่างเกลียดจริงเกลียดจังนางอิจฉานั่นหนะ..เล่ากันอยู่นั่นเรื่องนางอิจฉาไม่ควรทำตัวอย่างนั้นอย่างนี้....พอในชิวิตทำงานก็น่าแปลกใจจังที่นางอิจฉาก็ออกมาจากตัวคนที่ไม่ชอบนางอิจฉาในตัวละครนั่นแหละไม่ไช่อะไรเลย...น่ากลัวนะคะเนี่ย...และหนังไทยก็ประมาณว่าต้องมีคุณผู้ชายยยย..คุณนายยยยและน.ส.แจ๋วววว...ปรากฏว่าคุณผู้ชายยยย..คุณนายยยยและน.ส.แจ๋วววว...ก็ตีแต่ฝีปาก...ไม่ลงมือทำอะไรซะกะที( ปราะมาณว่าชอบหนังฝรั่งเพื่อไห้รู้สึกว่าตนเองทันสมัย..และชอบนำไอเดียเขามาเป็นสภากาแฟตำหนิติเตียน....แต่ตนเองไม่ยักกะทำให้เหมือนเขาเช่นฝรั่งต้องตรงเวลา....แต่คนไทยไม่เคยเข้าใจในมิตินี้เลย..ดูหนังฝรั่งเพื่อพูดตามไอเดียเขาไห้ได้เหมือนนกแก้ว....เวลาทำงานก็เหมือนละครไทยที่ต้องมีคุณผู้ชายยยย..คุณนายยยยและน.ส.แจ๋วววว..ทำไมนะเขาหรือใครๆๆถึงไม่เห็นอะไรดีๆๆเหมือนที่เราเห็น....สรุปว่าน่าจะกลัวแตกต่างจากกลุ่ม...ถ้าไม่ดูหนังที่เขาเชื่อว่าดีแล้วเขาจะเชยยกว่าคนอื่น...แต่จริงๆๆแล้วพี่แดงดูหนังได้ทุกประเทศซะด้วยซ้ำ....ช่วงหลังๆๆไม่ค่อยดูเพราะดูแล้วผิดหวังจากหนังอื่นบ่อยๆ...เสียดายทั้งเวลา เสียดายความรู้สึกที่ดีๆๆเช่นความศัทธา เสียดายตังค์ที่จ่ายแล้วไม่คุ้ม...       ต้องให้คนดังหรือดาราโปรโมทหนังอินเดียซะละมังค่ะ....หรือว่าให้ฝรั่งโปรโมทแทนก็น่าจะดี...แต่ฟังแล้วก็ดูไกลเกินฝันซะละมั้ง...           สนันสนุนไอเดียคุณนกแล กะน้องข้าวเป็นเสียงที่ 3 ว่าคุณบินแจกหนังอินเดีย...แถมหนังอื่นไปก่อน.....

สำหรับเพื่อน ๆ ที่ไม่ชอบหนังอินเดียผมจะเริ่มคัดหนังดี ๆ เกรด A โดยเฉพาะหนังของ ชาห์ รุค ข่าน  และ ยาส โชปรา  ให้ไปลองดูก่อนเช่น Veer-Zaara; Kabhi Khushi Kabbie Gham(ฟ้ามิอาจกั้นรัก); Mohabbatein(อาณุภาพแห่งความรัก, พลังรักวัยระเริง); Kuch Kuch Hota Hai(อัญชลี ไม่ชอบชื่อนี้เลย  เลยตั้งว่า  "อะไรเกิดขึ้นในใจเมื่อเรารักใครสักคน" ตามความหมายของเพลงหลักที่ใช้ประกอบหนัง) และ Dilwale Dulhania Le Jayenge(สวรรค์เบี่ยงเปลี่ยนทางรัก) ให้ไปดูก่อน  หลังจากนั้นไม่มีใครสักคนที่จะปฏิเสธหนังอินเดียอีก  ทุกคนงงและลืมไปเลยว่าหนังอินเดียในอดีตที่พวกเขาเคยคิดนั้นมันได้เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลาแล้ว  บางคนยังงงอีกว่าคนนั้นคนนี้ชอบหนังอินเดียได้อย่างไร  แต่พอได้ดูก็ทราบคำตอบ  ส่วนใหญ่ผมจะใช้ระบบปากบอกต่อปาก  ดีที่เป็นอาจารย์ผู้สอน  เวลาสอนก็สอดแทรกคติ  ความดี  ความรัก  ความเสียสละ  และยกตัวอย่างหนังอินเดียที่สอนเรื่องพวกนี้ให้นักศึกษาและพื่อน ๆ ฟัง  หลังจากนั้นก็ให้ยืมหนังไปดู  เชื่อไหมครับ  ส่วนใหญ่ร้องไห้และ in ไปกับหนังเลย  บางคนก็ขอ copy ไปให้ผู้ปกครองดู  เพราะเขาบอกว่าดูแล้วคิดถึงพ่อและแม่  อยากจะให้พ่อแม่ดูด้วย  จะได้รักกันมากขึ้น  ไม่เชื่อลองไปโปรโมต Kabhi Kuchi Kabbie Gham ให้เพื่อน ๆ ดูนะครับ  ใครที่ดูแล้วไม่ชอบผมว่าคงผิดปกติของความเป็นคน  (ผมซื้อหนังเรื่องนี้ 12 ชุด ส่งไปให้พี่ ๆ เพื่อน ๆ ดูเลยนะครับ  เพราะอยากจะให้ดูหนังดี ๆ แบบนี้  ซึ่งนาน ๆ จะมีสักครั้ง)  ยังเสียดายที่หนังเรื่องนี้ไม่เข้าโรงใหญ่  อยากไปนั่งดูในโรงใหญ่  คงจะได้อรรถรสมากกว่าดู CD(ว่าไหมครับ)  อีกอย่างหนังอินเดียของ EVS ทำบทพากย์และเสียงพากย์ได้ดีมาก  ขอชมเชยนะครับ  และขอขอบคุณ EVS ที่คัดสรรค์หนังอินเดียคุณภาพดี ๆ มาใส่กล่องให้พวกเราได้ดู  ใจผมยังชอบทีมพากย์อินทรีย์  โดยเฉพาะเรื่องเดียวกันคือ Mohabbatein แรก ๆ มีบริษัทอื่นทำออกมาก่อน 2 แผ่นในชื่อพลังรักวัยระเริง(ตัดไป 1 ชม) ทีมนี้พากย์แต่ไม่บอกว่าเป็นอินทรีย์  แต่พอ EVS เอามาทำเป็น 3 แผ่นในชื่ออาณุภาพแห่งความรัก ก็ยังพากย์อยู่  แต่เชื่อมั้ย  เสียงนางเอก  คนพากคนเดิม  แต่สมัยที่พสกย์ในชื่อพลังรักวัยระเริง  เสียงเขาไพเราะและได้อารมณ์ดีกว่าอาณุภาพแห่งความรักมาก  และผมขอบอกว่าบทพากย์ไทยคล้าย ๆ กันประมาณ 90 %  แต่บทพลังรักวัยระเริงประทับใจกว่ากส่าประมาณ 10 %  ผมรอหนังอินเดียคุณภาพดีจาก EVS ทุก ๆ ครั้งเลยนะครับ  เพราะรับประกันได้ว่านี่คือคุณภาพ เขาทำได้ปราณีตและพิถีพิถันดี  สมควรที่รอ  เพราะบางเรื่องเห็นโฆษณาในแผ่น CD แต่กว่าจะออกมาวางจำหน่ายก็นานพอดู

 

 

 

---

ราชา ไรชาน wrote:

---

สวัสดีครับ  คุณราชา  ไรซาน

           จริง ๆ แล้วนี่  Rkam(ย่อแบบอักษรโรมันให้เป็นคำที่มาจากคำไทยว่า "อาคาม" ตามสไตล์ของผมคำ สั้น ๆ ได้ใจความแต่ไม่ถูกหลักไวยกรณ์-ขอโทษอาจารย์ภาษาอังกฤษครับ)  Rkam เป็นคำเรียกที่เพื่อน ๆ และหลาน ๆ รวมทั้งคนทั่ว ๆ ไปที่รู้จักผมเรียกกัน

            ผมเป็นครู(อาจารย์ผู้สอนในสถาบันอุดมศึกษาแห่งหนึ้งในภาคใตของประเทศไทย, สอนมานี่เป็นปีที่ 21 แล้วนะครับ  อายุอานามก็ได้เป็นลุง  เป็นตาของลูกศิษย์รุ่นปัจจุบันแล้ว  ก่อนหน้าที่เป็นพี่ อา  น้า  พ่อ) จริง ๆ แล้วชอบให้นักศึกษาเรียกครูมากกว่าอาจารย์เพราะสั้นและให้ความหมายดีและไม่มีช่องว่างระหว่างศิษย์กับครู  สามารถคุย  ปรึกษา และแลกเปลี่ยนประสพการณ์กันได้เกือบทุกเรื่อง  เพราะจะว่าไปแล้วครูก็เปรียบเสมือนพ่อแม่คนที่สองนะครับ  ผมมีความประทับใจในครูของผมมาตลอด  ตั้งแต่ระดับอนุบาลจนถึงระดับอุดมศึกษา  ครูของผมทุกคนสอนให้ผมได้ดี  หวังดี  ให้ความกรุณา  ความเอื้อเฟื้อ  ความอารี ฯลฯ  ต่อผม  ผมจึงขอคารวะคุณครูทุกท่านที่มีพระคุณกับผม  ก่อนนอนบทสวดมนต์ของผมก็ต้องมีบทที่กล่าวขอบพระคุณ  คุณครูและอาจารย์  และผู้มีอุปการะที่สั่งสอนผมมา

             ผมสอนนักศึกษามานานและได้สอนเด็กเกือบทุก ๆ คนในสถาบันของผม  เลยทำให้ผมได้สนิทสนมเป็นพิเศษกับนักศึกษา  นักศึกษาก็ให้ความไว้วางใจ  มีปัญหาอะไรก็จะมาขอปรึกษา  มีอะไรก็จะมาบอกกล่าว  เราก็แก้ปัญหาให้เขาและบางทีก็ให้คำปรึกษาเขา  เพื่อเขาจะได้เป็นคนดีและสำเร็จการศึกษาตามที่เขามุ่งหวังเอาไว้  เด็ก ๆ เขาก็เคยบอกว่าเรียนกับอาจารย์สนุกดี  ก็เลยดีกันกับเด็กไปโดยตลอด  แม้ปัจจุบันนี้ก็ยังติดต่อ  คบหา  และไปมาหาสู่กันบ้างตามโอกาสกับนักศึกษารุ่นก่อน ๆ ที่จบการศึกษาไปแล้ว  และเป็นข้อดีคือต้องการติดต่อใครก็สามารถติดต่อได้  หรือถ้าไม่ทราบก็รู้ว่าควรจะติดต่อใครจึงจะได้ที่อยู่หรือเบอร์โทรฯของคนที่เราต้องการ  หรือคนอื่นต้องการแต่ผ่านเรา มักจะมีอยู่เสมอที่นักศึกษษโทรฯมาถามเบอร์เพื่อน  เบอร์อาจารย์  จากผมเป็นประจำ 

            นี่แหละคือสิ่งที่ผมภูมิใจ  อย่าเพื่งเข้าใจผิดว่าแค่นี้ก็ภูมิใจนะครับ  ภูมิใจว่า-แม้ว่าเราจะทำงานมานาน  ความดีความชอบไม่ค่อยจะได้กับเขาสักเท่าไหร  แต่อะไรหลาย ๆ อย่างที่เราได้ใกล้ชิด  สนิทสนมกับนักศึกษา  มันเหมือนกับว่าเราเป็นครอบครัวเดียวกัน  พึ่งพากันได้  ซึ่งแม้มันจะตีค่า  ตีราคาเป็นเงินทองไม่ได้  แต่มันมีค่ากว่าเงินทองตั้งมากมาย  ที่คนเราจะมีความรู้สึกที่ดีต่อกัน  และเคารพรักกันฉันอาจารย์และศิษย์  และให้ความช่วยเหลือกันบ้างตามโอกาส ซึ่งปัจจุบันผมว่าสิ่งเหล่านี้มันจะลดลงและถอยห่างออกไปจากสังคมไทย  เวลาผมไปต่างจังหวัด  ไปต่างถิ่น  ก็มักจะเจอลูกศิษย์(เก่า)อยู่บ่อย ๆ และสามารถติดต่อ  ขอความช่วยเหลือ  ซึ่งเด็กเหล่านนั้นก็เต็มใจช่วยผมเต็มที่  {ผมยังอดคุยตลกกับศิษย์ปัจจุบันว่าถ้าปัจจุบันเหตุการณ์ 3 จังหวัดภาคใต้ไม่รุนแรงครูจะไปเยี่ยมเยือนลูกศิษย์แถว ๆ นั้น  ซึ่งครูสามารถอยู่ได้เป็น 1-2 เดือน ตามศิษย์เก่าที่เราติดต่อกันมาตลอด  ซึ่งนักศึกษามุสลิมที่คบหากันอยู่  เขาก็เคารพรักเหมือนผู้หลักผู้ใหญ่คนหนึ่งละ} อย่างน้อยเวลานักศึกษาจบใหม่ ๆ เราก็จะหางานให้นักศึกษาผ่านทางรุ่นพี่ที่จบไปแล้ว  ก็มีพอสมควร  หรือบางทีรุ่นพี่ต้องการรุ่นน้องให้ไปทำงาน  ก็โทรมาหาเราให้ติดต่อ  ประสานหรือคัดนักศึกษาที่ต้องการได้ 

            ผมชอบดูหนัง  ฟังเพลง  และท่องเที่ยว  เวลาสอนก็จะสอดแทรกคติ  หรืออะไรก็ตามที่เป็นเรื่องที่ดีมีประโยชน์  ให้นักศึกษาฟัง  ซึ่งบางทีเรื่องพวกนี้นักศึกษาจะชอบฟังมากกว่าเนื้อหาที่เราจะสอนอีก  บางคนฟังไม่พอในห้องเรียน  ก็จะไปคุยต่อที่ห้องทำงาน  หรือบางทีก็ไปบ้าน  ซึ่งบ้านผมก็เปิดประตูต้อนรับนักศึกษาเกือบทุกคนที่ไปติดต่อ  เกือบจะตลอดเวลาก็ว่าได้

           หนังอินเดียที่พวกเราชอบกันผมว่ามันมีคติสอนใจ  มีตัวอย่างที่ดีให้เยาชนปฏบัติตามเยอะ  กล่าวคือ

           1. Production ดี  ประณีต  พิถีพิถันในการทำงาน

           2. ฉาก/สถานที่ การถ่ายทำ  มุมกล้อง  ดี

           3. เพลงประกอบเรียบเรียงดนตรี  เนื้อร้อง/คำร้อง  และคนร้อง  ทำออกมาได้อย่างดี 

           4 เครื่องแต่งกาย  เขาจะอนุรักษ์  คุณราชาลองนึกดู  ชาติไหนในโลกที่แต่งกายชุดประจำชาติ  ได้ตลอดอยู่ทุกเมื่อ  เชื่อวัน  แต่งกันทุกวัน  ในชีวิตประจำวันเลย  และชุดเขาสวย  ดูดี  นะครับ  (ชาติไทยเราแต่งเฉพาะวันที่มีพิธีการสำคัญ)

           5 เรื่องของความรัก  ไม่ว่าจะเป็นรักของพ่อแม่ลูก  พี่-น้อง  หนุ่ม-สาว  เพื่อน  หนังอินเดียจะสอนเรื่องพวกนี้ได้เยอะและสอนได้ดีเป็นพิเศษ  ดูแล้วประทับใจ  ปลื้มแทบน้ำตาไหล  แต่ไหลอย่างมีความสุขนะครับ  ฉากหวือหวา  โป๊ะ เปลือย  แทบจะไม่เห็น  การหักหลัง  ริษยา-อาฆาต  แม่ผัว  ลูกสะใภ้  แย่งมรดก  ปล้น  จี้  ฆ่า  ฯลฯ  แทบจะไม่ปรากฏในหนังอินเดีย  เพราะเป้าหมายของคนอินเดียเขาคคงดูเอาความเพลิดเพลิน  จากเนื้อเรื่อง  และเพลงประกอบ  คุณคงได้ดู 1)Veer-Zaara 2)Kabhi Khushi Kabbie Gham หรือ K3G  3) Mohabbatein 3) Kuch Kuch Hota Hai  4)Dilwale Dulhania Le Jayenge  5)Gudah Gawah 6) Na Tum Jaano Na Hum รวมทั้งโชเลย์  เทพธิดาในฝัน  รอยรักรอยมลทิน  ช้างเพื่อนแก้ว  สามพี่น้อง  ฯลฯ  ถ้าคุณดูหมดทุกเรื่อง  เรื่องเหล่านี้สอนแต่สิ่งที่ดีดี  หรือให้ตัวอย่างที่ดีดีแก่คนน่าเอาอย่าง  น่าปฏิบัติตาม  ซึ่งถ้าทุกคนทำได้โลกนี้คงจะน่าอยู่กว่านี้เยอะ 

             เรื่องแรกเป็นความรักรันทดของหนุ่มสาวที่เฝ้ารอกันตั้ง  22  ปี  กว่าที่เขาจะสมหวังในรักแท้  เรื่องสองเป็นความรักระกว่างพ่อแม่ลูก  พี่กับน้อง  เรื่องสามเป็นความรักระหว่างเพื่อน  ระหว่างศิษย์กับครู  ฯลฯ เกือบทุกเรื่องผมดูแล้วอดร้องไห้ไปด้วยไม่ได้  ร้องไห้นะครับแต่ร้องแบบมีความสุขไปกับหนัง  หนังเขาทำได้ประทับใจจริง ๆ โดยเฉพาะการแสดงของดารา  เพลงประกอบ  และการถ่ายทำ  ทุกอย่างดีไปหมดเลย  ผมบอกเด็กเสมอว่า  ดูหนังไช่ดูเอาแต่สนุก  ให้เอาคติสอนใจ  สนใจศึกษาตัวบทหรือสิ่งที่ผู้สร้างต้องการสื่อถึงเรา  ความหมายที่แอบแฝงอยู่ในบทพูดของตัวละครแต่ละตัวมันเป็นปรัชญาเลยนะ   และขอขอบคุณ EVS ที่ทำบทหนังฉบับภาษาไทยได้ยอดเยี่ยม  รวมทั้งทีมพากยืด้วย  ที่พากย์ได้อารมณ์ของตัวละครจริง ๆ  จนเราดูแล้ว IN ไปกับตัวละครในหนังเลย  วันไหนที่ผมไม่สบายใจ  มีปัญหา  โดดเดี่ยว  เหงา  ผมดูหนังอินเดียที่ประทับใจเหล่านั้น  อาการดังกล่าวของผมหายไปเกือบหมดเลย  เพราะตัวละครพวกนั้นเขาหนักหนา  สาหัส  สากัน  กว่าเราอีก  เขายังดำรงชีวิตอยู่ได้  แม้ว่าจะเป็นหนัง  แต่ก็สอนคนเราได้จริง ๆ นะครับ

              ครั้งที่ดู K3G ครั้งแรก  ดู 2 ครั้งติดต่อกันเลย  หนังจากนั้นผมซื้อ CD เรื่องนี้ 12 ชุด  ส่งไปให้พี่ ๆ และลูกศิษย์ดู  แบ่งความสุขให้แก่กันไงครับ  ทุกคนดูแล้วพูดเป็นเสียงเดียวกันหมดเลย (ดีและประทับใจกันมา) คนที่ไม่เคยชอบก็ชอบหนังอินเดีย  และอยากจะดูเรื่องอื่น ๆ ของ SRK และ Yash Chopra อีก  ลูกศิษย์ผมเกือยทุกคนจะได้ดู K3G หมดเลย  เขายังเอาไปให้พ่อแม่ที่บ้านดูด้วย  เพราะดูแล้วเขาบอกว่านึกถึงพ่อแม่  อยากให้พ่อแม่ดูด้วย  4-5 ปีที่แล้วผมรอ DDLJ และ Kuch Kuch Hota Hai จาก EVS ตั้งนาน  กว่าจะออกเป็นแผ่นวางจำหน่าย  หลังจากที่เห็นโมษฌา  และอย่าง Mohabbatein ช่วงแรกมีบริษัทอื่นทำออกมาแบบ 2 แผ่นก่อน(พลังรักวัยระเริง)  (ตัดเพลงออกหลายเพลง)  แต่เนื้อหาก็ยัง O.K. พอ EVS ทำออกมาในชื่อ อาณุภาพแห่งความรัก  ผมก็ซื้ออีก  เพราะชอบเพลงประกอบ  ส่วนใหญ่หนังดี ๆ ขอ' SRK และ Yash Chopra ผมจะซื้อไว้ 2-3 ก๊อปปี้  เพราะถ้าหายหรือเสียจะมีสำรองเอาไว้  เพราะของดี ๆ หนังดี ๆ พอหมดช่วงไปจะหาซื้อไม่ได้เลย

            เดือนที่แล้วมีโอกาสไปมาเลย์  ตั้งใจว่าจะต้องหาซื้อ CD เพลงประกอบหนัง Veer-Zaara ให้ได้  และก็ได้ซื้อจร้ง ๆ เป็นสิ่งเดียวที่ผมถูกใจในการไปมาเลย์ครั้งนี้  ผมฟังแทบทุกวัน  ทุกคืนก่อนนอนผมจะต้องฟังจนหลับไปเลย  เพลงประกอบหนังเรื่องนี้เพราะทุกเพลง  ให้อารมณ์ของตัวละครตามบทหนังได้ลงตัว  เสียดายที่ EVS ไม่ทำออกขาย  ถ้าได้ Sub เพลงเป็นภาษาไทยของ EVS คงจะดีกว่านี้ 

           พูดมากไปก็กลัวคุณราชาจะเบื่อ  เอาเป็นว่าถ้าอยากคุยกันก็ Quote มาอีก  หรือถ้าอยากเป็นเพื่อนคุยกันว่าด้วยหนังอินเดียอาจจะผ่าน email: rkam9@otmail.com หรือ  rkam@thaimail.com ว่าง ๆ ผมจะคุยและแลกเปลี่ยนประสพการณ์หรือมีอะไรเล่าสู่กันฟัง  ช่วงนี้กำลังดีเพราะมีเวลาหยุด 1 เดือน  พอช่วงเปิดเรียนผมก็จะยุ่งและวุ่นอยู่กับการสอน  เรื่องส่วนตัวของคุณ  คุณอยู่จังหวัดไหน  ครับ  ชอบทำอะไรยามว่าง  สนใจทำอะไรเป็นพิเศษ  ผมเดาว่าคุณอาจจะมีเชื้อสายอินเดียหรือไม่ก็อาหรับ  เพราะชื่อราชานะครับ  ถ้าไม่เป็นการละลาบละล้วงก็บอกกันบ้างนะครับ  คุณชอบดูหนังประเภท/แนวไหน สนใจเป็นเพื่อนกับคนทุกเพศ  ทุกวัย  หรือเปล่า ฯ

            คาดหวังว่าคงได้คุยกันอีกนะครับ 

 

---

หวัดดีครับ  คุณราชา  ไรซาน

                แดใจนะครับที่ได้รู้จักกัน  ต้องขอบคุณหนังอินเดียที่ทำให้เราได้รู้จักกัน  ผมดูหนังอินเดียมาตั้งแต่อายุ 9-10 ได้ละครับ  เพราะติดใจบทเพลงและดนตรีของหนัง(แม้จะฟังไม่รู้เรื่อง)  และก็ได้ติดตามมา  แต่หนังอินเดียในไทยเพิ่งในระยะหลังจะบูมไม่ถึง 5 ปีนะครับ  ล่าสุดที่ผมได้ดีคือ Gudah Gawah- รักข้าเหนือชีวิต  ซึ่งประมาณ 10-12 ปีมาแล้ว  หลังจากนั้นก็เงียบไปเลย  มาเริ่มเป็น CD ไม่กี่ปี  และช่วงแรก ๆ ก็ยังไม่มีคุณภาพ  ตัดเป็น CD 2 แผ่นซะมากกว่า  ซึ่งคนที่เป็นคอหนังอินเดียจริง ๆ ก็ไม่ชอบ  เพราะที่ตัดออกไปคือเพลง  ซึ่งนั่นเป็นเสน่ห์ของหนังอินเดียที่คนที่ชอบต้องการดู ต้องการฟัง

               จริง ๆ แล้วผมอยากให้เราเป็น Friend (ตามความหมายนะครับ, เพราะว่าตัวภาษาไทยที่แปลว่า "เพื่อน"  นั้นแคบไปสำหรับความหมายของคำว่า friend)  เท่าที่อ่านข้อความของคุณราชาในบอร์ด  ผมว่าภาษาอังกฤษของคุณไรชานคงดีมาก มาก เลยนะครับ  คง get คำว่า friend ของผมออก  ผมไม่ได้เคยสอนคุณไรชานจึงเป็นการไม่สมควรที่จะรับคุณไรชานเป็นลูกศิษย์นะครับ  แต่ก็ขอขอบคุณคุณไรชานที่ให้ความสำคัญกับข้อเขียนของผมจนนำไปขึ้นเป็นประเด็นใหม่  ขอขอบคุณจากใจครับ

               ผมเปิดประเด็นใหม่  10 ภาพยนตร์อินเดียในดวงใจของแต่ละคน  ผมอยากทราบว่าแต่ละคนที่สนใจหนังอินเดียแบบพวกเรานั้น  ถ้าให้คัดสรรค์มา 10 เรื่องแต่ละคนจะมีเรื่องอะไรบ้าง  จะได้เก็บรวบรวมข้อมูลเอามาทำสถิติอย่างง่าย ๆ ดู  น่าจะมีอะไร ๆ ให้พวกเราได้เห็นบ้าง

              รวมทั้งคุณแดง  คุณขวัญข้าว  ข่าน   คุณPround   คุณนกแล   คุณBin  และคนอื่น ๆ ที่สนใจหนังอินเดีย  ช่วย Quote ให้ทราบด้วยนะครับ

              ขอบคุณครับ

 

 

 

 

สวัสดีค่ะคุณครูอาคาม

ขอฝากตัวเป็นศิษย์ด้วยคนนะคะ ข้อเขียนของครูมีประโยชน์มากเลยค่ะ อ่านแล้วได้แง่คิดอะไรดีๆอย่างเรื่องแนะนำหนังน่ะ ข้าวก็แนะนำหนังที่เรียกว่า เกรด A ก่อนตลอดเลยนะคะ สำหรับหนังอินเดียแล้วโดยส่วนตัวข้าวชอบ Mohabbatein เป็นอันดับหนึ่ง อาจเพราะข้าวชอบหนังอินเดียตรงการเต้นเป็นส่วนใหญ่ และการเต้นในโมฮับบะเทน สวยและดูจะลงตัวไปหมดทุกอย่าง เรียกว่าเพอร์เฟ็คไม่มีที่ติในสายตาข้าวน่ะค่ะ และพล็อตเรื่องก็ดูน่าจะดึงดูดที่สุด จึงเลือกเรื่องนี้เอาไว้สำหรับโฆษณาหนังอินเดีย  แต่บางคนที่ให้ยืม ดูนิดๆ หน่อยๆ แล้วก็ปิดกัน ก็อย่างที่บอกไปแล้วน่ะค่ะ

 ข้าวเองก็ประสบปัญหาเรื่องการโปรโมตหนังอินเดียเหมือนกันค่ะ พยายามเอาไปให้ใครดู ยัดเยียดให้ยืมก็แล้ว อะไรก็แล้วก็ไม่ค่อยจะยอมดูกัน บอกว่าขี้เกียจดูเต้นวิ่งไปวิ่งมา ข้าวก็พูด ..พูด.. จนปากเปียกปากแฉะค่ะ ว่าหนังอินเดียปัจจุบันไม่เหมือนแต่ก่อน และสนุกมากๆ ก็ไม่ค่อยยอมเชื่อ  อุตส่าห์กล่อมว่าดีจริงๆ นะ ขนาดข้าวไม่คิดว่าจะชอบได้ยังชอบเลย  แล้วข้าวก็เอา Mohabbatein ยัดใส่มือว่า "เอาไปดูซะ"  เชื่อไหมคะ ข้าว"บังคับให้ยืม" ไปเดือนกว่าแล้ว  จะเอามาคืนท่าเดียว บอกยังไม่ได้ดูเลย ไม่มีเวลา ข้าวก็ยังไม่ยอมเอาคืนอ่ะ บอกยังไม่ดูไม่ต้องเอามาคืน 

อีกหนนึงกะเพื่อน  คนนี้ยืมหนังสือ ยืมหนังข้าวประจำ  ยืมทีละ 10- 20 แผ่นแน่ะ แล้วก้อนาน แต่ไว้ใจได้อย่างนึงคือไม่ค่อยหาย  แต่มีหนนึงนะ เอาไปนานอ่ะ โห...ลายหมดเลย เสียด๊าย เสียดาย หนังสือก็ยืมจนกระดาษขาวกลายเป็นเหลืองอ่ะ  ถึงได้เอามาคืน  เพื่อนคนนี้ข้าวเปิด Mohabbatein แล้วบังคับให้ดูพร้อมกันที่บ้านข้าวน่ะแหละ  และแล้วก็เสร็จไอ้ข้าว.. ดึงมาเป็นสาวกหนังอินเดียได้สำเร็จ  ขากลับเอา Mohabbatein 3KG กะ  ็Hum Apke ให้ยืมติดมือกลับบ้านไป  และแล้วคุณเธอก็ทยอยมายืมหนังข้าวไปเรื่อยๆ  คราวนี้มีหนังอินเดียติดไปด้ วย  แต่เรื่องของเรื่องคือ น้องเพื่อนน่ะค่ะ  เอาเรื่อง Chori Chori Chupke Chupke ไปเปิด คือดูจากปกไม่รู้ว่าเป็นหนังอินเดียน่ะ  แต่พอเปิดดูแค่ตอนต้นๆ เรื่องรู้ว่าเป็นหนังแขกเท่านั้นแหละ ปิดเลยค่ะ 

บางคนยังไม่ทันดูก็อคติกับหนังเสียแล้ว ก็ไม่รู้จะทำยังไง

คุณราชาและคุณขวัญข้าว

                   ที่ห้องทำงานของครูจะมีทีวี 1 เครื่อง  มีคอมฯ 5 ตัว  วันไหนถ้าครูไม่เปิดทีวีก็จะเปิดคอมฯฟังเพลงอินเดียทั้งจากแผ่นและจาก net  เชื่อไหมส่วนใหญ่ครูเปิดแฟงแต่เพลงอินเดีย  ใครมา  ใครไป  ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนร่วมงาน  นักศึกษาที่เข้าออกอยู่เป็นประจำ  หรือว่าข้าราชการพลเรือน  เขาก็จะสนใจฟัง  สนใจดู(การเต้นประกอบเพลงจากทีวีที่เปิดอยู่)  เป็นการโปรโมตหนังอินเดียได้อีกทางหนึ่ง  และคุณที่สนใจก็จะขอยืมครูก็ให้ยืมไปดู  และบอกให้ชวนเพื่อน ๆ ไปดูด้วย  จะได้แบ่งกันความสนุกด้วยกัน  อย่างเช่นแผ่น CD เพลงประกอบ  ถ้าเขาสนใจเพลงไหน  เราก็บอกว่าเพลงนี้อยู่ในเรื่องนี้  เอาแผ่นหนังเรื่องนี้ไปดูนะ  จะได้ชอบเพลงมากขึ้น  เพราะจะได้ทราบอารมณ์ของหนัง ฯลฯ  (การทำเช่นนี้ได้ผลดีในการโปรโมตหนังอินเดียครับ)

                  (ความจริงก็คือ  ครูมีโอกาสดีในการโปรโมตฯ  เพราะว่าทุกวันในห้องทำงานของครูจะต้องมีนักศึกษามาติดต่อธุระเกี่ยวกับการเรียนวันละประมาณไม่ต่ำกว่า 50-60 คน) ยิ่งช่วงเปิดเรียนใหม่ ๆ วันละหลายร้อยคนละ  ในห้องครูจะเตรียมหนังอินเดียเกรด A ที่ครูชอบและส่วนใหญ่เป็น SRK ทั้งนั้นสำรองไว้ให้ผู้สนใจยืมไปดู  ถ้าใครสนใจอยากได้สะสมไว้ก็จะฝากครูซื้อเวลาครูไปราชการที่ กทม.  และขอขอบคุณ EVS ที่ทำ CD เพลงหนังอินเดียออกมาจำหน่ายและทำ Sub เป็นไทย  ราคาแผ่นละ 60 บาทเอง  ตอนนี้มีวางจำหน่าย 4 แผ่นแล้ว  ซึ่งใครที่สนใจเพลง  ท่าเต้น  จะชอบทั้งนั้นเลย)

                 (นักศึกษาที่สนิทสนมกับครูคนหนึ่ง-นับถือกันเป็นพ่อลูก  เคยไปดู Mohabbatein กับครูที่บ้าน  ดูไปร้องไห้ไปด้วยกัน  หลังจากนั้นไม่กี่วันเขาก็ยายืมไปเปิดให้เพื่อน ๆ ดูที่หอพัก  พื่อน ๆ เขาก็ชอบกันทั้งนั้นเลย  พวกครูจะมีเครือข่ายคนรักหนังอินเดียด้วยกันกลุ่มหนึ่งที่จะยืมและ share กัน  แต่ก็ไม่ถึงร้อยคนหรอกนะ  ประมาณ 30-40 คนได้  และบางคนที่เป็นแฟนพันธ์แท้แบบพวกเราก็ได้สำเร็จการศึกษาไปแล้ว  ยังเสียดายที่ครูเพิ่งได้เข้ามาในบอร์ดได้ประมาณ 1 สัปดาห์  ไม่ทราบว่ามี web นี้มานานแล้ว  ไม่อย่างนั้นครูจะแนะนำให้นักศึกษาเหล่านั้นเข้ามาคุยกับพวกเราในบอร์ด  กะว่าเปิดเทอมจะแนะนำพวกที่เหลือให้เข้ามาเปิดอ่านและคุยกับพวกเราใน Web นี้  คงได้สมาชิกเพิ่มขึ้น)

                 เพื่อนร่วมงานส่วนใหญ่ยังหาว่าครูเชยที่ชอบบดูหนังอินเดีย  และงงว่าดู/ชอบได้อย่างไร  ซึ่งครูไม่เคยไปสนใจ  เพราะเราชอบของเรา  เป็นเรื่องส่วนตัว  ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน  ฟังเพลงแล้วสบายใจ-มีความสุข  ใครช่วยเราได้เวลาเราไม่สบายใจ  แต่หนังอินเดีย/เพลงอินเดียช่วยได้  คนไหนไม่ชอบคงไม่รู้  และบางคนก็เริ่มเปลี่ยนใจมาชอบหนังอินเดียแบบครูแล้ว  เพียงแต่ว่าเขาไม่ค่อยมีข้อมูลเกี่ยวกับหนังอินเดีย  ดาราอินเดีย  หนังอินเดียที่ดี  มีคุณภาพ ฯลฯ ซึ่งพวกเราต้องช่วยแนะนำ

               (ดีใจที่คุณราชา  คุณแดง  คุณขวัญข้าว  สมัครเป็นลูกศิษย์ครู  แต่ครูอยากให้พวกเราเป็น friend คุยกัน  แลกเปลี่ยนประสพการณ์กันทาง  net แบบนี้ต่อไปนาน ๆ ครูถือว่าได้เพื่อนใหม่ที่รู้ใจเกี่ยวกับหนังอินเดีย  ทำให้ครูสบายใจและมีควมสุขที่ได้แลกเปลี่ยนความรู้และประสพการณ์กับพวกเรา  ครูจะพยายามเข้ามาคุยกับพวกเราทุกสัปดาห์  ช่วงนี้นักเรียนปิดเทอมครูเลยมีโอกาสเข้ามาทุกวัน  พอช่วงปเดเรียนครูจะยุ่งกับการทำงานและการสอน  แต่สัญญาว่าจะพยายามหาเวลาว่างเข้ามาคุยกับพวกเรา)