.....POPO....น้องรัก....พี่ไม่รู้ว่าใคร...เรื่องหรือสาเหตุอะไร...ทำให้น้องเศร้า....ถึงขนาดอยากประชดความเศร้าด้วยการเพิ่มความเศร้าให้กับชีวิตแบบสุดๆ......

          ....พี่ก็รู้อยู่แก่ใจว่าน้องต้องดูหนังของ SRK มากกว่าพี่แน่ๆ...และถ้าพูดถึงเรื่องหนังเศร้าๆ....SRK...ก็มีอยู่เป็นกอง....และก็แสดงได้ดีมากด้วย...พี่ตาบวมให้กับหลายเรื่องที่ดู

 

           พี่มีจะแนะนำอยู่ 5 เรื่องนะ ไม่รู้ว่าจะซ้ำกับที่ POPO  เคยดูมั่งหรือยัง

 

             1. TERE  NAAM  ....  SALMAN  KHAN  กะ BHUMIKA  CHAWLA   เรื่องนี้เศร้ามากเลยหล่ะ  ขนาดพี่ VEENA ยังบอกเลยว่าเศร้า...แต่ขอเตือนว่าช่วงแรกๆ   อย่าเพิ่งหมั่นใส้ทรงผม SALMAN   นะจ๊ะ   เรื่องนี้พี่อาการเดียวกะยัยขวัญข้าว...ที่ดูเรื่อง DEVDAS  เลยล่ะ...หนังจบตั้งเกือบตี 1  แต่ขอโทษ...อารมณ์พี่ยังไม่จบค่ะคุณน้องขา.....นอนไปก็นึกถึงเหตุการณ์ในหนังไป...สงสารพระเอกกะนางเอกมาก

             2. DIL  NE  JISE   APNA  KAHAA ..... SALMAN  KHAN , PREITY  ZINTA  ,  BHUMIKA  CHAWAL  เศร้าจริง ๆ นะจ๊ะ  ถึงตอนจบจะ HAPPY  แต่ช่วงอื่นๆ ของเรื่องและตอนใกล้จบ...เรียกน้ำตาได้เป็นระยะๆ     

             3. LAKSHYA .... HRITHIK  ROSHAN & PREITY  ZINTA   ถึงแม้ว่าจะเป็นหนังแนวสงครามอะนะ...ก็อย่านึกว่าจะได้ความมันเพียงอย่างเดียว...ขอโทษเถอะนะ...เรื่องนี้มีฉากเศร้าเยอะแยะมากมาย.....เห็น HRITHIK ร้องให้ทีไร...หัวใจพี่แทบจะแตกสลายซะให้ได้    

                 4. BLACK  ...... AMITABH  BACHCHAN & RANI  MUKHERJEE

เรื่องนี้มีพากย์ไทยแล้ว...และพี่คิดว่า POPO  อาจจะเคยดูแล้ว...เลยไม่บรรยายมากเดี๋ยวจะเป็นสอนปลาโลมาที่เป็นแชมป์โลกว่ายน้ำ...ให้หัดว่ายน้ำซะอีก.....คือถ้าดูแล้วก็เอามาดูอีกก็ได้...มันเศร้านา....พี่งี้ร้องบานตะไท....ยิ่งตอน AMITABH  ความจำเริ่มไม่ดีแล้วด้วยนะ...โอ้โห...สงสารจับจิตจับใจทีเดียว....RANI  แสดงได้ดีมากจริงๆ...พี่ว่าดีกว่าทุกเรื่องของเธอเลยล่ะ (ในความคิดของพี่คนเดียวนะ) ...และเรื่องนี้เพลงก็เพราะๆมากๆ เลยด้วยน้า....แฮ่ๆๆๆๆๆ...ขอโทษที...เรื่องนี้ไม่มีเพลงเลยซ้ากกาเพลง...นอกจากดนตรีบรรเลง...แต่ก็เพราะอยู่ดี

                5. BAGHBAN  (ลูกไม้...ไกลต้น)  AMITABH  BACHCHAN , HEMA  MALINI , SALMAN  KHAN (เป็นดารารับเชิญ)  นี่ก็ POPO  อาจจะดูแล้วก็ด้ายมั้ง...ไม่บอกมากนะ..เกี่ยวกับพ่อ-แม่ ที่ถูกลูกๆ  เหมือนจะทอดทิ้งอะนะ....คือไม่สนใจจะเลี้ยงดูพ่อแม่...หนำซ้ำยังให้พ่อแม่ต้องแยกกันอยู่อีก....ทำบาปกรรมกะพ่อแม่ซะจริงๆ.....มีแต่ลูกบุญธรรมเท่านั้นที่รักและบูชาพ่อกะแม่....ส่วนลูกจริงๆ...กับทอดทิ้ง พอพ่อมีเงินก็อยากจะมาขอโทษ....แต่สายไปเสียแล้ว....ตอบจบ AMITABH พูดได้สะใจมาก....เรียกน้ำตาได้ท่วมจอเลยหล่ะ....และเป็นหนังที่ดีนะ.....ทำให้เราต้องย้อนกลับมาดูตัวเอง...ว่าเราทำดีกับพ่อ-แม่เรา หรือดูแลพวกท่านดีขนาดไหน .....พี่ดูเรื่องนี้แล้วก็คิดถึงพ่อกะแม่มาก....

 

               .....ของพี่มี 5 เรื่องเท่านี้หละนะ จริงๆ ก็มีอีกหลายเรื่องนะ...แต่มันอาจจะเศร้าสำหรับพี่คนเดียว (เพราะพี่เป็นคนอ่อนไหว) .....ถ้า POPO...ดู 5 เรื่องนี้แล้วคิดว่าไม่มีเรื่องไหนที่กระชาก...อารมณ์เศร้าออกมาเลยอะนะ...พี่แนะนำเรื่องนี้เด็ดสุดๆ...และมั่นใจด้วยว่า POPO  ยังไม่เคยดูด้วยหละ......

   จิตแพทย์จ๋า!!!!!....แก้ปัญหาให้หนูที... 

น้องเป๋า

ลืมพี่ คุณ "โมฮับบะเทน" ไปแล้วหรือครับ Main Hoon naa ฉันอยู่นี่(คำแป
ล) นะ ไม่ว่า Khusiyan Aur Gham ความสุขหรือ ทุกข์ ปรึกษาพี่ได้นะ จะเป็นการส่วนตัวทาง Email ก็ได้ อย่าลืมว่าที่นี่ กระดานนี้ เหมือนบ้านนะครับ มีไร ก็ ปรึกษา ผู้ใหญ่บ้านได้ครับ

ขอเป็นกำลังใจให้ครับ สู้ๆ ครับ จาก พี่เอง

เรื่องหนัง น้า นอกจากหนังเศร้า ก็ลองดูหนัง สนุึกๆ ด้วย จะได้เตรียมตัวให้สดชื่นหลังความเศร้า เหมือนที่เขาว่าไว้ว่า หลังพายุสงบ ตามมาด้วยฟ้าใส ครับ

เป็นกำลังใจให้เสมอครับ

คุณ "โมฮับบะเทน"

ปล. ที่คุณ Prem ว่า สอนปลาโลมาว่ายน้ำ สุดยอดครับ อิอิอิ ขอเอาสไตล์ราชา จอมป่วนมาใช้ครับ

ที่พี่เปรมบอกมา 5 เรื่อง ขอบอกว่าเคยดูเรื่องเดียวเองค่ะ คือ เรื่อง แบล๊ค หนังดีค่ะ

อีกสี่เรื่อง ที่เหลือยังไม่เคยดูเลย เดี๋ยวจะไปหามาดูนะ ชอบดรามา หน่อยๆ นึง LAKSHYA  นี่คงน่าดูนะ เพราะหริติ๊ก (ชอบเหมือนกัน)  แต่ที่พี่เปรม แนะนำมามีแต่หนังซัลมานทั้งนั้นเลยเนอะ อิอิ ขอคนอื่นบ้างนะค้า เพราะเป๋ามีชารุขอยู่เต็มหัวใจแล้ว เลยไม่ค่อยกรี๊ด ซัลมานเท่าไหร่ (แต่ไม่ได้เกลียดเค้านะ) แต่เรื่องที่มีซัลมานแล้วชอบมากก็คือ Hum Dil de Chuke Sanam นะ ชอบเรื่องนี้มาก แต่ตอนจบไหง มีคนมาขโมยซีนซะงั้น หุหุ

เอ อย่างรู้จังเลย ว่า ราชา ของคุณ Prem ล่ะครับ ยังไม่ลืมราชาใช่ไหมครับ ผมนกแล ขอเชียร์ ครับ

ล้อเล่นนะครับ ฮ่ะๆๆๆๆๆๆๆ SMK นี่ เป็นสาขาย่อยของ Mk สุกี้ ที่ มุมไบหรือครับ อิอิอิ

นกแล ขอแจมกับราชาด้วยคน คุณ เปรมต้องหาผู้ช่วยแล้วมั้งเนีย

สวัสดีครับ

นกแลเพื่อนนกหลับ

น่าน เพิ่งได้รู้ ไอ้เพื่อนเรามันไปเข้าข้าง ราชา เสียแล้ว คุณ Prem วางใจ ทัพอากาศ นกหลับ จะ จัดการ เจ้านกแล เอง อิอิอิศึกอารยันนนนนนนนน ชักจะมัน มีทั้ง คน และ นก จับคู่ ประลองคารม และ ไหวพริบ อิอิอิ น่าจะมันอ่ะ

ที่คุณ Prem ว่าไว้ น้าน ผิดไปแล้ว ในสงครามแห่งดอกกุหลาบ ที่มี สายตาเป็นคมดาบ มีือความปรารถนาเป็นแขนขา มี ความรักเป็นชุดเกราะ มีหัวใจเป็น ความมุ่งมั้่นในชัยชนะ ยังมีผู้ผิดและถูกด้วยหรือ อิอิอิ คุณ นกหลับ มาอยู่ฝั่งผมดีกว่า ระวังนะ ไปอยู่ฝั่งผู้หญิงเขาจะหาว่าคุณเป็น แต๋ว อิอิอิ
ราชา พูดตรง นะ อย่าว่ากัน อิอิอิ ขอบคุณ คุณนกแลที่มาอยู่ข้างผม รับรองชนะๆ ใสๆๆๆ

ป่วนแล้วไป

ราชา ไรชาน มาแว้ว

 หนังเศร้า  เคล้าน้ำตา  ที่ดิฉันร้องไห้มากมาย....คือว่าร้องได้ทั้ง 3 แผ่น...ร้องไห้ต่อเนื่องเลย...คือเรื่องลูกไม้  ไกลต้น อีกหลายเรื่องที่ร้องไห้บ้างคือเรื่องสามชีวิตหนึ่งหัวใจ...ฉากประมูลบ้านและฉากนักร้องคนที่โอมเคยไม่ชอบมาร้องเพลงให้โอมและเชื่อมโยงภาพไปหางานที่สามพี่น้องกำลังฝ่าฟันด้วยความหวัง  ....  สามรักสามเศร้า...ฉากที่ราชเอาฝ่ามือไปกดลงบนเปลวเทียน....  ฟ้ามิอาจกลั้นรัก...ฉากที่โรฮานสะพายกระเป๋าและใช้มือป้ายนำตา...  เดฟดาส ทาสหัวใจ...ฉากที่ปาโรยึดข้อมือเดฟดาสตอนที่แม่เรียกไปเข้าพิธีแต่งงาน  อโศกมหาราช...ฉากที่เจ้าชายอารยาล้มลง....เรื่องที่ดิฉันมักจะแนะนำเสมอ ๆให้ใครได้ดูคือประมาณว่าถ้าใครไม่ได้ดูเรื่องนี้แล้วจะต้องเหมือนกับว่าไม้ได้ดูหนังแขกเลย...ถึงจะดูกี่ร้อยเรื่องก็เถอะคือเรื่องอโศกมหาราช....เพราะว่าดิฉันเคยอ่านวรรณกรรมที่ได้รับรางวัลวรรณกรรมชั้นหนึ่ง (ร้อยแก้ว)พ.ศ.2515 ที่ได้รับจากธนาคารกรุงเทพฯผู้แต่งคือท่านอาจารย์......จำชื่อท่านไม่แม่นเลยค่ะเป็นพระภิกษุ....ชื่อเรื่งวิมุติรัตนมาลี  มีทั้งหมด  3 เล่ม...ท่านจะพาเราชาวพุทธให้เข้าใจว่าอะไรคือจุดที่สำคัญที่ทุกชิวิตต้องมีศาสนา...อ่านจบแล้วจะยกมือสาธุแล้ว...สาธุอีกทุกครั้งที่ได้อ่าน....หาอ่านได้ตามห้องสมุดประชาชน...ในนั้นจะมีเรื่องของพระเจ้าอโศกกับพุทธศาสนา...สรุปนิดนึงนะคะว่า....มีกุลบุตรท่านหนึ่งตั้งจิตอธิษฐานไวเนิ่นนานชาติมาว่า....ขอเป็นสาวกอระหันต์ในสมเด็จพระสมณโคดมบรมครูคือองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์ปัจุบันซึ่งเป็นพระพุทธเจ้าองค์ที่ 4 ในภัทรกัปนี้นั่นเอง....องค์ต่อไปคือพระศรีอารย์เมตรัยซื่งจะเป็นองค์ที่ 5 เป็นองค์สุดท้ายในภัทรกัปนี้...โลกก็จะร้างไปจนกว่าจะมีปัจจัยพอเหมาะกับการเกิดได้จึงจะมีการเกิดอีกจากชั้นภูมิที่รอดอยู่คือพรหมโลก???.....  หลังองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์ปัจุบันได้ปรินิพานไปแล้ว 226  ปี  กุลบุตรท่านนั้นได้มาเกิดเป็นพระเจ้าอโศกได้ทนุบำรุงพระพุทธศานาขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน...ก่อนจะนำพระบรมสารีริธาตุมาได้จากสถูปที่ท่านพระมหากัสสปอธิษฐานคุ้มครองเอาไว้พระเจ้าอโศกต้องก้มลงกราบด้วยองค์เองเพราะวิธีอื่นใดก็ไม่สามราถอัญเชิญออกมาได้...ท่านมหากัสสปเถระทำนายโดยมีป้ายบอกไว้เมื่อ 226 ปีแล้วในชั้นแรกๆว่า  พระยาเข็ญใจจะมานำพระบรมสารีริธาตุไป...พระจ้าอโศกพิโรธมากเพราะขณะนั้นท่านเป็นมหาจักพรรดิ์ที่ร่ำรวยกว่าใคร ๆ  แต่ในชั้นสุดท้ายท่านมหากัสสปะได้สรรเสริญบุญของพระเจ้าอโศกและบุญที่ท่านและอนุญาติให้พระเจ้อโศกนำพระบรมสารีริธาตุไปเพื่อแจกจ่ายให้ประเทศน้อยใหญ่มากมายถึง 84,000 พระธรรมขันธ์...เจ้าชายมหินทรา และเจ้าหญิงสังคมิตราซึ่งเป็นพระราชโอรสและพระราชธิดาที่เกิดจากพระมารดาที่เป็นชาวพุทธได้บวชจนได้อระหันต์ทั้งสองพระองค์....ซึ่งท่านทั้งสองเป็นต้นนิกายเถระวาทที่ชาวไทยส่วนใหญ่นับถือ....เมื่อจะสิ้นสมัยพระเจ้าอโศกท่านก็ป่วย...มีพระประสงค์จะทำบริจาคทานก็ไม่ได้เพราะพระคลังหลวงโดนยึดกุลแจไว้โดยมีการห้ามไม่ให้นำพระราชทรัพย์มาให้ท่านบริจาค...พระเจ้าอโศกเศร้าใจว่าทรัพย์ทั้งหมดมากมายจะบริจาคก็ไม่ได้..มองไปเห็นแต่ผลมะขามป้อมกะเกลื่อที่นำมาเป็นพระโอสถ...จึงนึกถึงคำทำนายของท่านมหากัสสปเถระว่า  พระยาเข็ญใจ...นึกหดหู่จิตใจเศร้าหมองและขาดใจตายขณะจิตเศร้าหมองจึงไปเกิดเป็นงูเหลือมอาศัยอยู่ที่แม่น้ำอจิรวดี...จนเติบโตกายเท่าเรือโกลน....นอนกินกบ เขียด ปลาตามประสาเดรัจฉาน..โดยไม่ระลึกได้เลยว่าเคยเป็นใคร...นานจนกรรมขณะที่จิตเศร้าอันนั้นจะหมดไปจึงเป็นเหตุให้พระมหินทรา อระหัต์ ต้องการเข้าสมาธิวิปัสสนาเพื่อทดลองเสวยรสแห่งพระนิพพานพอท่านออกจากสมาธิแล้วความสุขอันนั้นทำไห้คิดเกี่ยวเนื่องไปว่าได้มาจากใครหนอ..เพราะกรรมพ่อจะหมดจากชาติที่เป็นงูเหลือมจึงไห้นึกไปว่า  อ๋อ...ได้มาจากพระราชบิดาไห้บวช...จึงส่องดูด้วยอภิญญาว่าพ่อเราทำบูญมากขณะนี้ขะอยู่ที่ใดหนอ...แต่ปรากฏว่าพ่อเป็นงูเหลือม....จึงเหาะไปหาเพื่โปรดงูเหลือมพบแล้วก็สกดให้งูเหลือมระลึกชาติ....หงูเหลือมจำได้ว่าเปนบุตร...ก็น้ำตาไหล...เอาคางเกยพระบาทอระหันต์บุตรชาย...พระมหินทราบอกว่าพอ่บูญมากมายไม่สมควรได้เป็นงูเหลือม...ให้พ่อรักษาศีล...หงูเหลือมก็รักษศีลไม่ยอมกินกบ เขียด ปลา จนร่างกายแตกดับจากชาติงูเหลือม...ไปเสวยบุญเป็นเทพบุตรที่มีทรัพย์สมบัติอันงดงามและยิ่งใหญ่และจะเสวยไปได้นานนับไม่ได้.....แต่ด้วยเหตุแห่งบุญที่ได้อธิฐานเปนสาวกอระหันต์มีมากกว่าและถึงเวลาแล้วจึงอธิษฐานจุติจากภพที่เป็นเทพบุตรนั้นมาเกิดเป็บุตรชายมหาเศรษฐีและขออนุญาติบิดาบวชตั้งแต่เป็นเด็กและบรรลุอระหันต์ตั้งแต่อายุ  7  ขวบ......ได้อ่านวิมุตตติรัตน์มาลี  พ.ศ.2541....และได้ดูหนังเรื่องอโศกมหาราชพ.ศ.2544....ใครดูหนังแลงดิฉันก็จะคอยเล่าเรื่องงูเหลือมพระเจ้าอโศกเล่าอย่างไม่รู้เบื่อ......ดิฉันก็หวังว่าเพื่อนๆ ท่าใดที่ยังไม่เคยรู้....พอได้ฟังเรื่องพระมหินทรากับพราชบิดาแล้ว...และยิ่งถ้าได้อ่านด้ยตัวเองตรงคำว่า .....หงูเหลือมน้ำตาไหล....เอาคางเกยเท้าอระหันต์บุตรชายไว้....แล้วจะร้องให้อยู่ในใจ...และประทับอยู่ในความทรงจำอยู่ไม่รู้เสื่อมคลาย......เพราะเหตุที่กรรมของเจ้าตัวยังไม่ได้เบาลง...บุญของบุตรชายที่ยิ่งใหญ่ถึงอระหันต์ก็ส่องไม่ถึงได้เลย.....